ﺩﺭ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﯽ ﮐﺸﯿﺸﺎﻥ، ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﭘﻮﻝ، ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻓﺮﺩ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻣﺮﺩﻡ، ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻋﻤﻠﯽ ﺯﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﺳﺮﺵ ﺯﺩ.ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻓﺮﻭﺵ ﺑﻬﺸﺖ ﮔﻔﺖ: -ﻗﯿﻤﺖ ﺟﻬﻨﻢ ﭼﻘﺪﺭﻩ؟ ﮐﺸﯿﺶ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺟﻬﻨﻢ؟! ﻣﺮﺩ ﺩﺍﻧﺎ ﮔﻔﺖ:ﺑﻠﻪ ﺟﻬﻨﻢ. ﮐﺸﯿﺶ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮﯼ ﮔﻔﺖ:۳ ﺳﮑﻪ ﻣﺮﺩ ﻓﻮﺭﯼ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻟﻄﻔﺎ ﺳﻨﺪ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺪﻫﯿﺪ. ﮐﺸﯿﺶ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﻮﺷﺖ:ﺳﻨﺪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ.ﺑﻪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩ: -ﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ!ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﺧﺮﯾﺪﻡ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺳﻨﺪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.ﺩﯾﮕﺮ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﯾﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻢ. ﺍﺳﻢ ﺍﻥ ﻣﺮﺩ، ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺎﺭﺗﯿﻦ ﻟﻮﺗﺮ ﺑﻮﺩ.

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻣﯿﻨﯽ ﺑﻮﺱ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻘﺼﺪ ﺩﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﻭ ﻣﯽ بینند ﮐﻪ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩﻩ.ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪﻩ، ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﯽ ﭼﺎﺭﻩ ﺭﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻨﺪ، ﻣﺮﺩ ﻣﺴﺖ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺑﺮﺵ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻪ" :ﻋﻘﺒﯽ ﻫﺎ ﺑﯽ ﺷﺮﻓﻦ، ﺟﻠﻮﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﯽ ﺷﻌﻮﺭﻥ، ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﻫﺎ ﺧﺮﻥ ﻭ ﺳﻤﺖ ﭼﭙﯽ ﻫﺎ ﮔﺎﻭﻥ"! ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻣﯿﻨﯽ ﺑﻮﺱ ﺷﺎﮐﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻣﺴﺎﻓﺮﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻨﺪ! ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﻣﺮﺩ ﻣﺴﺖ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯼ ﻣﺴﺎﻓﺮﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﺸﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻪ:ﻣﺮﺩﮎ!ﺍﮔﺮ ﺟﺮﺍﺕ ﺩﺍﺭﯼ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﮕﻮ ﮐﯽ ﺧﺮ ﻭ ﮔﺎﻭ ﻭ ﺑﯽ ﺷﻌﻮﺭﻩ! ﻣﺮﺩ ﻣﺴﺖ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﯼ ﻣﯽ ﮔﻪ: "ﻣﻦ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺪﻭﻧﻢ؟ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺗﺮﻣﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﮐﺮﺩﯼ ﻫﻤﻪ ﻗﺎﻃﯽ ﺷﺪﻧﺪ"!

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ.ﺑﺎ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﮐﺸﯿﺶ ﺷﻬﺮﺷﻮﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﭘﺲﺍﺯﺍﯾﻦﮐﻪﻣﺸﮑﻠﺸﻮﻥﺭﻭﺑﻪ ﮐﺸﯿﺶﮔﻔﺘﻨﺪ،ﺍﻭﺩﺭﺟﻮﺍﺏﺍﻭﻥﺯﻭﺝ ﮔﻔﺖ:ﻧﺎﺭﺍﺣﺖﻧﺒﺎﺷﯿﺪﻣﻦﻣﻄﻤﺌﻨﻢﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺩﻋﺎﻫﺎﯼﺷﻤﺎﺭﻭﺷﻨﯿﺪﻩﻭﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼﺑﻪﺷﻤﺎﻓﺮﺯﻧﺪﯼﻋﻄﺎﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻤﻮﺩ.ﺑﺎﺍﯾﻦﻭﺟﻮﺩﻣﻦﻗﺼﺪﺩﺍﺭﻡﺑﻪ ﺷﻬﺮﺭﻡﺑﺮﻡ ﻭﻣﺪﺗﯽﺩﺭ ﺍﻭﻥﺟﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻢ،ﻗﻮﻝﻣﯽﺩﻫﻢﻭﻗﺘﯽﺑﻪ ﻭﺍﺗﯿﮑﺎﻥﺭﻓﺘﻢﺣﺘﻤﺎﺑﺮﺍﯼﺍﺳﺘﺠﺎﺑﺖ ﺩﻋﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺷﻤﻌﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻨﻢ.[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺳﺨﺖﮔﯿﺮ ﻓﯿﺰﯾﮏ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﺳﺶ ﻓﺮﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﺳﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽﮐﻨﺪ:ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻗﻄﺎﺭﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻣﺎ ﺯﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ، ﺣﺎﻻ ﭼﮑﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻓﻮﺭﺍ ً ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻫﺪ:ﻣﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﮐﻮﭘﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﺗﺎ ﺑﺎﺩ ﺑﻮﺯﺩ. ﺍﮐﻨﻮﻥ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺳﺌﻮﺍﻝ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ ﺑﺪﯾﻦﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﻄﺮﺡ ﮐﻨﺪ:ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩﯼ ﮐﻮﭘﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ، ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻫﻮﺍﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻗﻄﺎﺭ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﯿﺪ: ·ﻣﺤﺎﺳﺒﻪﯼ ﻣﻘﺎ ﻭﻣﺖ ﺟﺪﯾﺪ ﻫﻮﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﻄﺎﺭ ·ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺍﺻﻄﮑﺎﮎ ﺑﯿﻦ ﭼﺮﺥﻫﺎ ﻭ ﺭﯾﻞ ·ﺁﯾﺎ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ، ﺳﺮﻋﺖ ﻗﻄﺎﺭ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﺭﯼ، ﺑﻪ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ؟ ﺣﺴﺐ ﺍﻟﻤﻌﻤﻮﻝ ﺩﻫﺎﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺣﻞ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ، ﺳﺮﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﺟﻠﺴﻪ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻼ ﺳﺮ ﺑﯿﺴﺖ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺑﻌﺪﯼ ﻫﻢ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﯽ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺷﻔﺎﻫﯽ ﻓﯿﺰﯾﮏ ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺮﺳﺶ ﺭﺍ ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ:ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻗﻄﺎﺭﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻣﺎﺯﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ، ﺣﺎﻻ ﭼﮑﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼ ﺧﺒﺮﻩ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:ﻣﻦ ﮐﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽﺁﻭﺭﻡ. ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ:ﻫﻮﺍ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﮔﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ:ﺧﻮﺏ ﮊﺍﮐﺘﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﯽﺁﻭﺭﻡ. ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ:ﻫﻮﺍﯼ ﮐﻮﭘﻪ ﻣﺜﻞ ﺣﻤﺎﻡ ﺳﻮﻧﺎ ﺩﺍﻍ ﺍﺳﺖ. ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ:ﺍﺻﻼ ًﻟﺨﺖ ﻣﺎﺩﺭﺯﺍﺩ ﻣﯽﺷﻢ. ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﮔﻮﺷﺰﺩ ﻣﯽﮐﻨﺪ:ﺩﻭ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﺋﯽ ﻧﮑﺮﻩ ﻭ ﻧﺎﻧﺠﯿﺐ ﺩﺭ ﮐﻮﭘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﻟﺨﺖ ﺑﺸﻮﯾﺪ. ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﯿﺪ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ، ﺍﯾﻦ ﺩﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺷﻔﺎﻫﯽ ﻓﯿﺰﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻭﺍﮔﺮ ﻗﻄﺎﺭ ﻣﻤﻠﻮ ﺍﺯ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﺋﯽﻫﺎﯼ ﺷﻬﻮﺗﺮﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻦ ﺁﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩﯼ ﻻﻣﺼﺐ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

پدﺭ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ.ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﺪﯾﺪﻡ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ، ﭼﻮﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺟﻠﻮﯼ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺎﺭﻭﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﻡ. ﻣﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺭﻭ ﺑﺎ ﻣﻠﯿﺴﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ، ﺍﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﻣﻌﺮﮐﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﯿﺰﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎﺵ، ﺧﺎﻟﮑﻮﺑﯽ ﻫﺎﺵ ، ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼ ﺗﻨﮓ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺳﻮﺍﺭﯾﺶ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﻨﺶ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﻩ.ﺍﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻧﯿﺴﺖ، ﭘﺪﺭ.ﺍﻭﻥ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺍﺳﺖ.ﻣﻠﯿﺴﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯿﻢ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺸﯿﻢ. ﺍﻭﻥ ﯾﮏ ﺗﺮﯾﻠﯽ ﺗﻮﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﮐُﻠﯽ ﻫﯿﺰﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻣﺴﺘﻮﻥ.ﻣﺎ ﯾﮏ ﺭﺅﯾﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﭽﻪ.ﻣﻠﯿﺴﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎﺭﯾﺠﻮﺍﻧﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺻﺪﻣﻪ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﻪ.ﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﻣﯽ ﮐﺎﺭﯾﻢ، ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺠﺎﺭﺕ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻫﺴﺘﻦ، ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻮﮐﺎﺋﯿﻨﻬﺎ ﻭ ﺍﮐﺴﺘﺎﺯﯾﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯾﻢ.ﺩﺭ ﺿﻤﻦ، ﺩﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺪﺯ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻪ، ﻭ ﻣﻠﯿﺴﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻪ. ﺍﻭﻥ ﻟﯿﺎﻗﺘﺶ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻩ.ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺵ ﭘﺪﺭ، ﻣﻦ ۲۳ ﺳﺎﻟﻤﻪ، ﻭ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﮐﻨﻢ.ﯾﮏ ﺭﻭﺯ، ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﺪﺍﺭﺗﻮﻥ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﯾﻢ، ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﻧﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﺕ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﯽ. ﺑﺎ ﻋﺸﻖ، ﭘﺴﺮﺕ، ﺩﺍﻧﯿﺎﻝ ﭘﺎﻭﺭﻗﯽ:ﭘﺪﺭ، ﻫﯿﭻ ﮐﺪﻭﻡ ﺍﺯ ﺟﺮﯾﺎﻧﺎﺕ ﺑﺎﻻ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﻦ ﺑﺎﻻ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻬﺪﯼ.ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻬﺖ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺑﺪﺗﺮﯼ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﻣﻪ.ﺩﻭﺳِﺖ ﺩﺍﺭﻡ!ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﻣﻦ ﺑﻮﺩ، ﺑﻬﻢ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻥ

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺩﺭ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺯﻭﺝ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺷﺪﻧﺪ. ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺯﻭﺝﻫﺎﯼ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥﺟﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ...ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ، ﺯﻭﺝ ﺳﺎﻝﺧﻮﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯽﺷﺪ ﻓﮑﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪ: »ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ، ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﻋﻤﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻨﺪ.« ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻏﺬﺍ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺭﻓﺖ.ﻏﺬﺍ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﺍﺩ، ﭘﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻏﺬﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪ.ﺑﺎ ﺳﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﭘﺸﺖ ﺁﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺶ ﻧﺸﺴﺖ. ﯾﮏ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﻫﻤﺒﺮﮔﺮ، ﯾﮏ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﺳﯿﺐﺯﻣﯿﻨﯽ ﺧﻼﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﯾﮏ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻫﻤﺒﺮﮔﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻻﯼ ﮐﺎﻏﺬ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻥﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺗﮑﻪﯼ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮﺩ. ﺳﭙﺲ ﺳﯿﺐﺯﻣﯿﻨﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺷﻤﺮﺩ ﻭ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮﺩ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮐﻤﯽ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﮐﻤﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪ.ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﺧﻮﺩ ﮔﺎﺯ ﻣﯽﺯﺩ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓــﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺯﻭﺝ ﭘﯿــﺮ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻓﻘﯿــﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﻭ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﺳﻔــﺎﺭﺵ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺳﯿﺐﺯﻣﯿﻨﯽﻫﺎﯾﺶ.ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺰ ﺯﻭﺝ ﭘﯿﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﯾﮏ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﻭ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺑﮕﯿﺮﺩ. ﺍﻣﺎ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:»ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﺎ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺷﺮﯾﮏ ﺑﺎﺷﯿﻢ.« ﻣﺮﺩﻡ ﮐﻢﮐﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ، ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﻧﻤﯽﺯﻧﺪ. ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺰ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥﻫﺎ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﯾﮏ ﺳﺎﻧﺪﻭﯾﭻ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺑﺪﻫﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﭘﯿﺮ ﺯﻥ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩ:»ﻣﺎ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﺮﯾﮏ ﺑﺎﺷﯿﻢ.« ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩ، ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺰ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:»ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﺧﺎﻧﻢ؟« ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:»ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ.« -ﭼﺮﺍ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﯾﺪ ؟ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯿﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﺮﯾﮏ ﻫﺴﺘﯿﺪ.ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭼﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ:ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬــــــﺎﻡ!

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺩﺧﺘﺮﺟﻮﺍﻧﯽﺍﺯﻣﮑﺰﯾﮏﺑﺮﺍﯼﯾﮏ ﻣﺄﻣﻮﺭﯾﺖﺍﺩﺍﺭﯼﭼﻨﺪﻣﺎﻫﻪﺑﻪ ﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞﺷﺪ.ﭘﺲﺍﺯﺩﻭﻣﺎﻩ،ﻧﺎﻣﻪﺍﯼﺍﺯ ﻧﺎﻣﺰﺩ ﻣﮑﺰﯾﮑﯽ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ: ﻟﻮﺭﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰ، ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪﺍﯾﻦﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﺯﺭﺍﻩﺩﻭﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪﺑﺪﻫﻢ ﻭ ﺑﺎﯾﺪﺑﮕﻮﯾﻢﮐﻪ ﺩﺭﺍﯾﻦﻣﺪﺕ ﺩﻩﺑﺎﺭﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺭﻭﻍﮔﻔﺘﻪﻭﺩﺭﺣﻖﺗﻮﺧﯿﺎﻧﺖﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ!!!ﻭﻣﯽﺩﺍﻧﻢﮐﻪﻧﻪﺗﻮﻭﻧﻪﻣﻦ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪﺍﯾﻦﻭﺿﻊﻧﯿﺴﺘﯿﻢ.ﻣﻦﺭﺍ ﺑﺒﺨﺶﻭﻋﮑﺴﯽﮐﻪﺑﻪﺗﻮﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩﻡ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﭘﺲ ﺑﻔﺮﺳﺖ. ﺭﻭﺑﺮﺕ ﺩﺧﺘﺮﺟﻮﺍﻥﺭﻧﺠﯿـﺪﻩﺧﺎﻃﺮﺍﺯﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺮﺩ،ﺍﺯﻫﻤﻪﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥﻭﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﻋﮑﺴﯽﺍﺯ ﻧﺎﻣﺰﺩ، ﺑﺮﺍﺩﺭ، ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ،ﭘﺴﺮﺩﺍﯾﯽ...ﺧﻮﺩﺷﺎﻥﺑﻪ ﺍﻭ ﻗﺮﺽﺑﺪﻫﻨﺪﻭﻫﻤﻪﺁﻥﻋﮑﺲﻫﺎﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩﺑﺎﻋﮑﺲﺭﻭﺑﺮﺕ،ﻧﺎﻣﺰﺩﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﺶ،ﺩﺭ ﯾﮏﭘﺎﮐﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺘﯽﺑﺮﺍﯾﺶﭘﺴﺖﻣﯽﮐﻨﺪ،ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ: ﺭﻭﺑﺮﺕ ﻋﺰﯾﺰ، ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺨﺶ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ، ﻟﻄﻔﺎً ﻋﮑﺲ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﻋﮑﺲ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﯼ ﭘﺎﮐﺖ ﺟﺪﺍ ﮐﻦ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ!

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼﺗﭙﻪﺍﯼﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻭﯾﻨﺴﺒﺮﮒ ﺁﻟﻤﺎﻥ، ﻗﻠﻌﻪ ﺍﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﺮ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ.ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻭﯾﻨﺴﺒﺮﮒ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﮔﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﻣﺎﯾﻪ ﻣﺒﺎﻫﺎﺕ ﻭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﺣﺎﮐﯽﺍﺯﺁﻥﺍﺳﺖﮐﻪﺩﺭﻗﺮﻥ 15،ﻟﺸﮑﺮﺩﺷﻤﻦﺍﯾﻦﺷﻬﺮﺭﺍﺗﺼﺮﻑ ﻭ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺷﻬﺮ ﺍﺯﺯﻥﻭﻣﺮﺩﮔﺮﻓﺘﻪﺗﺎﭘﯿﺮﻭﺟﻮﺍﻥ، ﺑﺮﺍﯼﺭﻫﺎﯾﯽﺍﺯﭼﻨﮕﺎﻝﻣﺮﮒﺑﻪﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩﺩﺷﻤﻦﺑﻪﻗﻠﻌﻪﭘﯿﺎﻡ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪﮐﻪﻗﺒﻞﺍﺯﺣﻤﻠﻪﻭﯾﺮﺍﻥ ﮐﻨﻨﺪﻩﺧﻮﺩﺣﺎﺿﺮﺍﺳﺖﺑﻪﺯﻧﺎﻥﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥﺍﺟﺎﺯﻩﺩﻫﺪﺗﺎﺻﺤﯿﺢﻭﺳﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﭘﯽ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﻧﺪ. ﭘﺲﺍﺯﮐﻤﯽﻣﺬﺍﮐﺮﻩ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮﺭﻋﺎﯾﺖﺁﯾﯿﻦﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼﻭﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱﻗﻮﻝﺷﺮﻑ،ﻣﻮﺍﻓﻘﺖﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪﻫﺮ ﯾﮏﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭﺑﻨﺪ، ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽﮐﻪﺑﻪﺗﻨﻬﺎﯾﯽﻗﺎﺩﺭﺑﻪﺣﻤﻞ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﭘﯿﺪﺍﺳﺖﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪﺣﯿﺮﺕﺯﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﺭﺍﺯﺷﮕﻔﺘﯽﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩﺩﺷﻤﻦﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪﻫﺮﯾﮏﺍﺯﺯﻧﺎﻥﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩﺭﺍﮐﻮﻝﮔﺮﻓﺘﻪﻭﺍﺯﻗﻠﻌﻪﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ.

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﻓﺮﻫﺎﺩﻭﻫﻮﺷﻨﮓﻫﺮﺩﻭﺑﯿﻤﺎﺭﯾﮏ ﺁﺳﺎﯾﺸﮕﺎﻩﺭﻭﺍﻧﻰﺑﻮﺩﻧﺪ.ﯾﮑﺮﻭﺯ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﮐﻪﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺍﺳﺘﺨﺮﻗﺪﻡﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪﻓﺮﻫﺎﺩﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻪﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﯿﻖﺍﺳﺘﺨﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺁﺏ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ. ﻫﻮﺷﻨﮓﻓﻮﺭﺍًﺑﻪﺩﺍﺧﻞﺍﺳﺘﺨﺮﭘﺮﯾﺪﻭ ﺧﻮﺩﺭﺍﺩﺭﮐﻒ ﺍﺳﺘﺨﺮﺑﻪﻓﺮﻫﺎﺩ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪ. ﻭﻗﺘﻰﺩﮐﺘﺮﺁﺳﺎﯾﺸﮕﺎﻩﺍﺯﺍﯾﻦﺍﻗﺪﺍﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪﻫﻮﺷﻨﮓﺁﮔﺎﻩﺷﺪ،ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖﮐﻪﺍﻭﺭﺍﺍﺯﺁﺳﺎﯾﺸﮕﺎﻩﻣﺮﺧﺺ ﮐﻨﺪ. ﻫﻮﺷﻨﮓﺭﺍﺻﺪﺍﺯﺩﻭﺑﻪﺍﻭﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﯾﮏ ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺏ ﻭ ﯾﮏ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺩﺍﺭﻡ. ﺧﺒﺮﺧﻮﺏﺍﯾﻦﺍﺳﺖﮐﻪﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻰﺍﺯ ﺁﺳﺎﯾﺸﮕﺎﻩﺑﯿﺮﻭﻥﺑﺮﻭﻯ،ﺯﯾﺮﺍﺑﺎﭘﺮﯾﺪﻥ ﺩﺭﺍﺳﺘﺨﺮﻭ ﻧﺠﺎﺕﺩﺍﺩﻥ ﺟﺎﻥﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ،ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻋﻘﻼﻧﻰﺧﻮﺩﺭﺍﺑﺮﺍﻯ ﻭﺍﮐﻨﺶﻧﺸﺎﻥﺩﺍﺩﻥﺑﻪﺑﺤﺮﺍﻧﻬﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻯﻭﻣﻦﺑﻪﺍﯾﻦﻧﺘﯿﺠﻪﺭﺳﯿﺪﻡﮐﻪ ﺍﯾﻦﻋﻤﻞﺗﻮﻧﺸﺎﻧﻪﻭﺟﻮﺩﺍﺭﺍﺩﻩﻭ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﺖ. ﻭ ﺍﻣﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺍﯾﻦﮐﻪﺑﯿﻤﺎﺭﻯﮐﻪﺗﻮﺍﺯﻏﺮﻕﺷﺪﻥ ﻧﺠﺎﺗﺶﺩﺍﺩﻯﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪﺑﻌﺪﺍﺯﺍﯾﻦﮐﻪ ﺍﺯﺍﺳﺘﺨﺮ ﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻣﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺑﺎ ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪ ﺣﻮﻟﺔﺣﻤﺎﻣﺶﺩﺍﺭﺯﺩﻩﺍﺳﺖﻭ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪﻭﻗﺘﻰﮐﻪﻣﺎﺧﺒﺮﺷﺪﯾﻢﺍﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﻫﻮﺷﻨﮓﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎﻯ ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻮﺵﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺍﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭ ﻧﺰﺩ.ﻣﻦﺁﻭﯾﺰﻭﻧﺶﮐﺮﺩﻡﺗﺎﺧﺸﮏ ﺑﺸﻪ... ﺣﺎﻻﻣﻦﮐﻰﻣﻰﺗﻮﻧﻢﺑﺮﻡ ﺧﻮﻧﻪﻣﻮﻥ ؟

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,

ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﻢ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﯿﺰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺸﺘﺮﯾﻬﺎ,,ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮﺩﻥ, 3ﻧﻔﺮ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﯾﻪ ﭘﯿﺮﺯﻥ ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ70-60 ﺳﺎﻟﺸﻮﻥ ﺑﻮﺩ,, ﻣﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﻧﺴﺒﺘﺎ35ﺳﺎﻟﻪ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﯾﻪ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﮔﻮﺷﯿﺶ ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩ, ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻬﺶ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﯿﺶ ﺭﻭ ﻧﺸﻨﯿﺪﻡ, ¤¤¤¤بقیه این داستان زیبا را در ادامه مطلب بخوانید¤¤¤¤

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 15 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان ادبی,داستان واقعی,داستان آموزنده,داستان طنز,داستانهای کوتاه,