ﭘﺮﯾﺶ؟؟؟-ﻫﺎ؟؟؟ -ﻣﯿﮕﻢ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ، ﺣﺎﻣﺪ، ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ -ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﻪ؟ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺘﺮﺳﺪ.ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺘﺮﺳﻢ. ﺗﺮﺳﻬﺎﯼ ﺍﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺖ. -ﮔﻔﺖ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﭼﺎﭖ ﻣﯿﺸﻪ! ﺣﺎﻣﺪ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻌﯿﻦ!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ: -ﺗﺮﺱ ﺩﺍﺭﻩ؟ -ﺁﺭﻩ.ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺍﺣﻤﻘﻢ ﻭﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﮐﻪ۲ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ ﺭﻭ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﺎﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﯾﻢ؟ -ﺍﺗﻔﺎﻕ -ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ! -ﺁﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ ؟ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺳﺮﺩ ﭘﺎﺭﮎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺖ: -ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﺪﻡ، ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﮐﻨﺎﺭ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺮﺍ، ﺑﺪﺟﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻡ. ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ. ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻭﻟﯽ ﯾﻬﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺣﺎﻣﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ.ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﺰﺍﺣﻢﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ؟ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ.ﺍﺻﻠﻦ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺟﺎﺩﻭ ﺷﺪﻡ.ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﮑﺮﯼ؟ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺭﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﯿﺎﻡ ﮐﻼﺱ.ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﯿﻔﺎﯾﺪﻩ ﺍﺱ ﻫﯿﭽﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻐﺰﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻪ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,آخرسرنوشت من,

ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺍﻟﻒ– ۱۱۱-۱۳-۶۳-۷-۴.ﺳﺮﯾﻌﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﯿﺪ. -ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ! ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻡ.ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺟﺎﯼ ﺍﻭﻟﺶ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺭﻓﺘﻢ. ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﻣﯽﻟﺮﺯﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﺮﻩ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻣﺸﺮﻭﺑﺶ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺟﺎ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻡ. ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻫﯿﮑﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻧﺨﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﮐﺖ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﺮﻣﻪﺍﯼ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩﺍﺵ ﻫﯿﺒﺘﯽ ﻣﺮﺩﻩﻭﺍﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. -ﭼﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩﯼ ۱۱۱ ؟!ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻭ ﺑﺮﺳﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﺍﺻﻠﯽ.ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯼ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻭﻝ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﻪ… ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻣﺜﻞ ﺷﻼﻕ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ؟ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ.ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ، ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺍﺧﺮﺍﺝ.ﻟﺐﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺖﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﺩ.ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺷﻨﯿﺪﻡ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﺶ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺷﺪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ.ﺑﺎ ﻫﺮ ﺯﺣﻤﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان,شرکت(قسمت دوم),داستانک,

ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺣﺲ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺰ ﮔﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻫﺴﺖ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﺷﺪﻩﺍﻡ.ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻧﮓ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ.ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﯽﮔﺎﻩ ﻣﯽﺩﺭﺧﺸﻨﺪ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﺷﺪﻡ ﻫﻤﻪﺷﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﯽﺭﻗﺼﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﮏ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ.ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻡ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ.ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻭ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪﻩﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﻢ ﺁﺷﻮﺏ ﺍﺳﺖ.ﺍﺯ ﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ.ﻧﮑﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻡ؟ ﻫﻤﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻠﻔﻦ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺯﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻢ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب بخوانید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,شرکت(قسمت اول),

ﺭﺍﻩ ﮐﻪ ﻣﯽﺍﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﻡ.ﺭﺩ ﺟﺪﻭﻝ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﺳﻨﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻮﺭ ﻣﻮﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﺧﻮﻥ ﺗﻮﯼ ﺭﮒﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺭﻡ.ﺗﻮﺩﻭﺯﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﻢ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽﺁﯾﺪ.ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﻢ.ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﮑﺲ ﺗﻮﯼ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺍﺻﻐﺮ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪﮐﻪ ﺯﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺯﮔﯽ ﻻﯼ ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﮔﻠﺒﺮﮒ ﻗﺮﻣﺰ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ، ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﮐﻤﺮ ﻭ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﭘﻬﻨﺶ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻮﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﺗﯿﻦ ﻭ ﺷﻮﺭﺕ ﺯﻥ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻮﺩ.ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪﻡ ﺟﮕﺮﯼ؛ ﭼﻮﻥ ﻗﺮﻣﺰﯼﺍﺵ ﺑﺎ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﮔﻠﺒﺮﮒﻫﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺷﺖ.ﺗﻮﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﭘﺴﺮﺁﯾﻨﻪ ﺭﺍ ﮐﺞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﮐﯿﻔﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ.ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »ﺟﺪﯼ ﺧﺎﻧﻮﻣﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩﺍﯼ؟« ﻋﯿﻨﮑﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﻭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ.ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻭﺁﻥﻃﺮﻑ ﭘﺸﺘﯽ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺯﺩﻩ.ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ» :ﺍﻫﻮﻡ«. ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ» :ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻥ ﯾﮑﻢ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ«!ﻭ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﻢ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:زنها جگر دوست ندارن(قسمت دوم),داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﻣﺎﻧﺘﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺍﻭﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻗﺎﭖ ﻣﯽﺯﻧﻢ ﻭ ﻣﯽﺩﻭﻡ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ.ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪﯼ ﺟﺎﻟﺒﺎﺳﯽ ﻭ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﺗﺎﻗﺮﻣﺰﯼِ ﺭﮊﻟﺐ ﮔﻮﺩﯼ ﻟﺒﻢ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﻩﯼ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢ ﺑﯿﺎﯾﺪ.ﻋﮑﺲ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺧﻢ ﺩﺍﺭﺩ.ﭼﺘﺮﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺷﺎﻝ ﺷﻞ ﻣﯿﮑﻨﻢﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺻﻐﺮ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﻣﯽﺩﻭﻡ ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﭘﻠﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ.ﺍﺻﻐﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻟُﻨﮓ ﭘﺎﺭﻩﺍﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﮎ ﯾﺎﻣﺎﻫﺎﯼ ﺳﮕﯽﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺑﺪ.ﮐﻠﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻤﺎﺱ ﺷﺎﻧﻪﺍﺵ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺣﺲﺍﻡ ﮐﺮﺩﻩ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﺶ ﺟﻢ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺤﻠﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﺗُﻨﮏﺍﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان,داستانک,داستان کوتاه,زنهاجگر دوست ندارن قسمت اول,

ﺍﻗﺎ ﺗﻮ ﻣﻄﺐ ﺩﻛﺘﺮ ﺑﻮﺩﻳﻢ.ﺑﻐﻞ ﺩﺳﺘﻴﻢ ﻣﻮﻫﺎﻱ ﭘﺮﭘﺸﺘﻲ ﺩﺍﺷﺖ.ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻗﺎ ﻣﻮﻫﺎﺗﻮﻥ ﺧﻴﻠﻲ ﭘﺮﭘﺸﺘﻪ.ﮔﻔﺖ ﻣﻤﻨﻮﻥ.ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺭﻧﮓ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﻳﺪﻓﻌﻪ ﺳﺮﺥ ﺷﺪ.ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﺍﻻﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺎﻱ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭﻳﻴﺘﻮﻧﻮ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﻛﭽﻠﻪ!ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﻛﭽﻞ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﺵ ﻛﺮﺩ!ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﭘﻴﺸﻮﻧﻴﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﻋﺮﻕ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ.ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﻳﻜﻢ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﻲ ﻣﻴﺸﻪ ﻣﮕﻪ؟!ﺍﻳﻨﻮ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻓﻴﺶ ﻧﻮﺑﺘﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺧﻢ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺵ ﺩﺍﺭﻩ ﻛﻼﮔﻴﺴﺸﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ ﻣﻴﻤﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺳﺮﻣﻮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﺸﻮ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﻏﻠﻂ ﻛﺮﺩﻡ.ﺩﻭﺗﺎﻣﻮﻥ ﺧﺸﻚ ﺷﺪﻳﻢ ﺍﻭﻥ ﺍﺯﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان طنز,خاطرات طنز,مطالب طنز,

ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﻡ ﺩﺭ ﻭ ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﯼ ﻫﻤﻪ، ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻭﺳﻂ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﺶ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺿﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ.ﭘﺴﺮ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ:ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﻧﻨﺪﺍﺯ، ﺑﻨﺪﺍﺯ، ﻭﻟﯽ ﺁﺧﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻪ؟ ﺧﺐ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﺳﻢ ﻣﻌﺼﻮﻣﯽ، ﻗﺮﺁﻧﯽ، ﺩﻋﺎﯾﯽ، ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻧﺖ، ﻧﻪ ﺍﯾﻦ.ﺣﯿﻒ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ، ﺍﺩﺍﯼ ﯾﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﺟﻨﺒﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺭﯼ؟ ﺑﭽﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ؟ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺯﻧﮓ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ.ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ.ﮔﻮﺷﯽ ﺍﻡ ﭘﯽ ﺗﺮﯼ ﭘﻠﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺶ ﮔﺬﺍﺷﺖ.ﺻﺪﺍﯼ ﻣﺪﺍﺣﯽ ﺭﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﯽ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻠﯿﺴﺎﯼ ﺁﻧﻄﺮﻑ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺷﺪ.

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان آن طرف خیابان,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﺮﯼ ﻣﯿﺸﻦ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﭽﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﻦ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﯾﻪ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺍﺱ ﺑﭽﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺎ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﭙﺮﺩﺍﺯﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩﻧﯽ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺍﻭﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ۵ ﺳﺎﻟﯿﮕﺶ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻫﻤﻪ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯿﮑﻨﻪ: ﻣﻦ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ، ﻣﺎﺩﺭﻡ۱۸ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ!! ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﯿﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻃﺒﻖ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﭽﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻫﻨﮕﻔﺘﯽ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﯿﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﺯﻥ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺸﻪ! ﻣﺮﺩ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ ﺑﮕﺬﺭﻭﻧﻪ ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﻔﺮﻫﺎﯼ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﯿﺮﻩ ، ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺘﻠﻬﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﮔﺮﺍﻥ ﺗﺮﯾﻦ ﺧﻮﺩﺭﻭﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﺨﺮﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﻋﻤﺮﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻧﺶ ﺭﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﺭﻭ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺷﮕﺬﺭﻭﻧﯽ ﻣﯿﺸﻪ... ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﯿﻎ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺎ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻫﻨﻮﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺱ ﻣﯿﭙﺮﺳﻪ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ؟ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻩ:ﻭﮐﯿﻞ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﺗﻮ ﺭﺍﻫﺮﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ، ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻓﻮﺕ ﺷﺪﻩ

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستانک,داستانک کودک نابغه,داستان کوتاه,

ﺷﺐﯾﻠﺪﺍﮐـــﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺳــــﻮﯼ ﺧـﺎﻧﻪ؛ﮔﺮﻓﺘـــــــﻢ ﭘﺮﺗﻘـــــــــــــﺎﻝ ﻭ ﻫﻨﺪﻭﺍﻧﻪ¤¤ ﺧﯿـــــﺎﺭ ﻭ ﺳﯿﺐ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻭ ﺁﺟﯿﻞ؛ﺩﻭﺗـــــﺎ ﺟﻌﺒﻪ ﺍﻧــــــــــــــﺎﺭ ﺩﺍﻧﻪ ﺩﺍﻧﻪ¤¤ ﮔـــــــﺰ ﻭ ﺧﺮﺑﻮﺯﻩ ﻭ ﭘﺸﻤﮏ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻡ؛ ﺯ ﻫــــــــﺮ ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﺟــــــﺎﻭﺩﺍﻧﻪ¤¤ ﺷﺐ ﯾﻠﺪﺍ ﺑــــــــﻮَﺩ ﯾﺎ ﺷـــــــﺎﻡ ﯾﻐﻤﺎ؛ ﻭ ﯾــــــــــــــﺎ ﻫﻨﮕــــــــﺎﻡ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺗﺮﺍﻧﻪ¤¤ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ؛ﻧﻮﺍﯼ ﺩﻟﮑـــــــــﺶ ﭼﻨﮓ ﻭ ﭼﻐــــــﺎﻧﻪ¤¤ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﻃﻌﺎﻡ ﻭ ﭼــــﺎﯼ ﻭ ﻣﯿﻮﻩ؛ ﺗﻘﺎﺿــــــــﺎ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﻤّـــــــﻪ ﺳﻤﺎﻧﻪ¤¤ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻬــــــﺪ ﮐﻬـــــــــﻦ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ؛ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺭﺳﻢ ﻭ ﺭﺳــــــــــﻮﻡ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻧﻪ¤¤ ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺧﻮﺵ ﻣﯿﺸﻨﯿﺪﯾﻢ؛ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﮔـــــــﻞ ﮐﺮﺩ ﭼﺎﻧﻪ¤¤ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼـــــــﺮﺍ ﯾﮏ ﺩﻓﻌـــــﻪ ﻧﺎﻡِ؛ - “ﺟﻨﯿﻔﺮ ﻟﻮﭘﺰ” ﺁﻣــــــــــــــــﺪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻧﻪ¤¤ ﻋﯿﺎﻟﻢ ﮔﻔﺖ:ﺧﻮﺍﻫــــــــــﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﺗﻮ؛ ﻭ ﯾﺎ ﺧﻮﺍﻫــــــــﺎﻥ ﺁﻥ ﻣﺴﺖ ﭼﻤﺎﻧﻪ؟¤¤ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺘﻢ؛ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺑﺎ ﺍﺟــــــــﺎﺯﻩ، ﻫــــــــــﺮ ﺩُﻭﺍﻧﻪ!!¤¤ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺑﻠﻮﺍﯾﯽ ﺑﻪ ﭘـــــﺎ ﺷﺪ؛ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻔﺘــــــــــــــــﺎﺭ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ¤¤ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ”ﺑﺎﻧﯽ”ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ؛ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﺴـــــــﺮﺕ ﺩﺍﺩﯼ ﺑﻬﺎﻧﻪ¤¤ ﺧﻼﺻﻪ ﺁﻧﭽﻨــــــــــــــﺎﻥ ﺁﺷﻮﺏ ﮔﺮﺩﯾﺪ؛ ﮐـــــــــﻪ ﺍﺯ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻢ ﺯ ﺧﺎﻧﻪ¤¤ ﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺯﺩﻡ ﻓﺮﯾـــــــــــﺎﺩ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ“ :؛ ﻣﺪﻭﻧﺎ”ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭﺵ، ﻫﺮ ﺳﻪ ﻭﺍﻧﻪ!!¤¤ ﻭ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻣــﻦ ﻧﺸﺪ ﺑﺎﺯ؛ ﺷﺪﻡ ﭼـــــــــﻮﻥ ﻣﺮﻍ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺁﺷﯿﺎﻧﻪ ¤¤ﺷﺐ ﺟﻤﻌــــــــــــﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻢ؛ ﻧﺪﺍﻣﺖ ﻧﺎﻣـــــــــــــﻪ، ﺍﻣّـــﺎ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ¤¤ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺎﻣــــــﻪ ﺩﯾﮕﺮﻋﯿﺎﻟﻢ؛ ﮐﯿﻨﻪ ﺑــــــــــــﺎ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻩ ﯾﺎ ﻧِﻪ¤¤ ﻭﻟﯽ ﺑﮕﺬﺍﺭ-ﺑــــــــــــــﺎ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﮑﺮﺍﺭ؛ -ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺣﺮﻓــــــــــــــﻢ ﻫﻤﺎﻧﻪ!!

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:شعر,شعرطنز,شعرطنز شب یلدا,

ﺩﺭ ﯾﮏ ﻋﺼﺮ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭﯼ ، ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ، ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﺗﺎﻗﺶ ، ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ، ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ...ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺳﺮﺣﺎﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﻨﻨﺪ ، ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ؟!ﭼﺮﺍ ﺍﻭ ﺁﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﺒﻮﺩ ؟ ﺻﺪﺍﯼ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺪﻡ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﺵ ﮔﻔﺖ:ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻩ!ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﭼﺮﺍ ؟!ﺁﺧﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﺖ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ ﺭﻓﺎﻗﺘﺖ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻌﺖ ﻫﻢ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻩ! -ﺧﻮﺏ ﻃﺒﯿﻌﯿﻪ --ﮐﺠﺎﺵ ﻃﺒﯿﻌﯿﻪ ؟ ﯾﺎﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ ؟ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﺳﺎﻝ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﯾﺖ ﺩﯾﺪﯼ ؟ ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﺒﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻦ ؟! ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯿﮕﻔﺖ ، ﺣﺮﻑ ﺩﺭﺳﺖ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺷﺖ. --ﺑﺎﺯﻡ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯿﺴﻮﺯﻩ!ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﺱ ﺍﻡ ﺍﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﺍﻭﻣﺪﻩ ، ﮐﯽ ﺑﻮﺩﻩ ؟[[[[متن کامل داستان را در ادامه مطلب بخونید]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:دلم برات میسوزه,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,