روزی که حميد از من خواستگاری کرد با شادی و شعف و با سراسيمگی آن را پذيرفتم. یافتن همسری مانند حميد با شرايط او شانسی بود که هميشه به سراغ من نمي آمد و من جزو معدود دخترانی بودم که توانسته بودم همسر پاک و نجيبی مانند حميد را پيدا کنم. "حميد مرد زندگي است و میتواند در سخت ترين شرايط زندگی همدم و همراه خوبی برای سفر زندگی باشد!" اين عين جمله‌ای بود که پدرم بعد از چند روز تحقيق در مورد حميد به من و مادرم گفت . بالاخره با توافق جمعی و با رعايت تمام آداب و رسوم سنتی من و حميد به عقد يکديگر در آمديم و زندگی مشترک خود را شروع کرديم . حميد با من بسيار محبت آميز رفتار می کرد و هر وقت مرا صدا می زد از القاب " نازنين " و " جانم " و " عزيزم " و " عشقم " و … استفاده می کرد و تمام سعی خود را به کار می برد که در حد وسع و توان خود همه خواهشهای مرا بر آورده سازد ((((بقیه داستان را در ادامه مطلب بخونید))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 11 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان حمید ,

سوار که شدند جا مانده بود؛با دستی وبال گردنش. نشسته بود روی نيمکتی بی خيال هياهوی مسافران و عابران.شنيد که کسی گفت:((تمام شد آقا: رفتند.))شنيد اما حرکت در بدنش نبود.پس نشست همانجا روی نيمکت چوبی رنگ پريده و دستش وبال گردنش بود.در راه که می دويدتکرار صحنه آخر،تصوير او بودکه می رفت تا تنهايی را به آغوش نگرانش باز گرداند.((((بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 11 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,قطار,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﯾﮏﻫﻔﺘﻪﺍﺯﺁﻥﺟﺸﻦﮐﺬﺍﯾﯽﻭﺩﯾﺪﻥ ﺳﻬﯿﻞﮐﻪﺁﻥﻣﻮﻗﻊﺣﺘﯽﺍﺳﻤﺶﺭﺍ ﻫﻢﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢﮔﺬﺷﺖ.ﻣﻦﺑﯽﺗﺎﺏ ﺑﻮﺩﻡ…ﻫﺮﻟﺤﻈﻪﺩﻟﻢﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻨﺎﺭﻡﺑﻮﺩ…ﺩﺳﺘﻢﺭﺍﻣﯽﮔﺮﻓﺖ… ﻋﺎﺷﻘﯽﺑﺎﻋﺚﺷﺪﻩﺑﻮﺩﺳﺮﺑﻪﻫﻮﺍ ﺑﺸﻢ.ﺍﻣﺎﺑﺎﺯﻫﻢﻣﺎﺩﺭﺑﯽﺗﻮﺟﻪﺑﻮﺩﻭ ﻣﻦ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﺭﺍﺣﺖ… ﺩﻟﻢﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖﺍﺯﺳﺎﺭﺍﺩﺭﺑﺎﺭﻩﺍﻭ ﺑﭙﺮﺳﻢﺍﻣﺎﺑﺎﺍﻭﻫﻢﻗﻬﺮﺑﻮﺩﻡ…ﭼﺮﺍ ﺁﺷﺘﯽﻧﻤﯽﮐﺮﺩﯾﻢ…ﭼﺮﺍﺳﺎﺭﺍﭘﯿﺶ ﻗﺪﻡﻧﻤﯽﺷﺪ…ﺍﻭﺧﻮﺏﮐﺎﺭﺵﺭﺍﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩ…ﺩﯾﻮﺍﻧﻪﺍﻡﮐﺮﺩ…ﻋﺎﺷﻘﻢﮐﺮﺩ…ﻭ ﺩﺭﻧﻬﺎﯾﺖﺭﺳﺎﻧﺪ…ﺑﻪﺧﻮﺩﻡﻣﯽﮔﻔﺘﻢ: ﻟﻌﻨﺖﺑﻪﺗﻮ…ﺑﺪﺑﺨﺖﺣﺘﯽﭘﻮﻟﺪﺍﺭﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺗﺎ ﺗﻮﯼ ﻣﺤﻞ ﺑﺒﯿﻨﯿﺶ…ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﺯﻣﻬﻤﺎﻧﯽﮔﺬﺷﺘﻪﺑﻮﺩ…ﺍﻣﺎﺭﻭﺯﻫﺎﻭ ﺷﺐﻫﺎﺑﺮﺍﯼﻣﻦﻗﺮﻥﻫﺎﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ…ﭼﻘﺪﺭﺍﺣﻤﻖﺑﻮﺩﻡ…ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖﮐﻪﯾﮏﺭﻭﺯﮐﻪﺩﺍﺷﺘﻢﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪﺑﯿﺮﻭﻥﻣﯽﺁﻣﺪﻡﺳﻬﯿﻞﺭﺍﺑﺎ ﯾﮏﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞﺭﺯﺳﺮﺥﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩﻣﯽﮐﻨﺪﻭﻟﺒﺨﻨﺪﻣﯽﺯﻧﺪ…ﭼﻘﺪﺭ ﺟﺬﺍﺏﻭﺩﯾﺪﻧﯽﺑﻮﺩ…(((((بقیه داستان را در ادامه مطلب بخونید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 7 دی 1391برچسب:دخترتنها,داستان عاشقانه,داستانک,مهتاب,داستان مهتاب تنها,

ﺷﺐﺳﺮﺁﻏﺎﺯﺑﺪﺑﺨﺘﯽﻣﻦﺑﻮﺩﺷﺒﯽ ﺳﺮﺩﻭﺑﺎﺭﺍﻧﯽ…ﺧﺎﻧﻪﺍﯼﮐﻮﭼﮏﻭ ﺣﻮﺿﯽﺑﺰﺭﮒﭘﺮﺍﺯﻣﺎﻫﯽﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ. ﭼﻪﮐﺴﯽﺑﺎﻭﺭﻣﯽﮐﺮﺩ ﮐﻪﻣﻦ…ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺧﺘﺮﺳﯿﺪﻣﻌﺘﻤﺪﺩﻝ ﺍﺯﺧﺎﻧﻪﺍﯼﺑﻪ ﺍﯾﻦﺑﺎﺻﻔﺎﯾﯽﺑﮑﻨﻢ ﻭﺩﻧﯿﺎﯼﮔﺮﮒﻫﺎﯼ ﻣﯿﺶﻧﻤﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻡ..ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ… ﻣﺎﺩﺭﻡﺻﺒﺢﺗﺎﺷﺐﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﺎﺭﻣﯽ ﮐﺮﺩﻭﺗﻮﺟﻬﺶﺑﻪﻣﺮﻍ ﻭ ﺧﺮﻭﺱ ﺗﻮﯼ ﺣﯿﺎﻁﺑﻮﺩﻭﻏﯿﺒﺖ ﻫﺎﯼﺍﻗﺪﺱ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻭﺭﺍﺟﻤﻮﻥﻭﭘﺪﺭﻡﺳﯿﺪﻋﻠﯽ.. ﻣﻌﺘﻤﺪﻣﺤﻞﺑﻮﺩ.ﺻﺒﺢﺗﺎﺷﺐ ﮐﺎﺭﺵ ﺍﯾﻦﺑﻮﺩﮐﻪﻣﻐﺎﺯﻩﺭﺍﺭﻫﺎ ﮐﻨﺪﻭﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡﺑﺮﺳﺪ..ﻣﻦﺗﻨﻬﺎﺑﻮﺩﻡ..ﺧﻮﺍﻫﺮﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ… ﭼﻪﮐﺴﯽﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻘﺼﺮﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ؟ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ…ﺑﯿﺎﯾﯿﺪﺑﺒﯿﻨﯿﺪﮐﻪﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﻫﻢﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻢ!(((((بقیه داستان را در ادامه مطلب بخونید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 7 دی 1391برچسب:مهتاب,داستان آموزنده,داستانک,داستان مهتاب تنها,تنهایی,

ﺑﻪﺷﻬﺮﻣﺎﻥﮐﻪﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ،ﺯﻧﺪﮔﯽﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﯾﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽﮐﻪﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦﺑﺎﺳﺎﺑﻖﺗﻔﺎﻭﺕﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺷﺖﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯﺯﯾﺒﺎﺑﻮﺩ.ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﻓﺮﻕﺩﺍﺷﺖ، ﺑﻪﺍﯾﻦﺧﺎﻃﺮﮐﻪﺣﺎﻻ ﺩﯾﮕﺮﻣﺤﺪﻭﺩﺗﺮ ﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻡ.ﺑﻪﻫﻤﻪﻟﺤﺎﻅ،ﺩﯾﮕﺮﻣﺜﻞ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻗﺒﻞﺍﺯﺍﺯﺩﻭﺍﺝ،ﺟﯿﺐﭘﺮﺍﺯ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﻡﺩﺭﺍﺧﺘﯿﺎﺭﻡﻧﺒﻮﺩ ﺗﺎﻫﺮﺭﻭﺯ ﯾﮏﺩﺳﺖﻟﺒﺎﺱ ﻭﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﮐﻔﺶﻋﻮﺽﮐﻨﻢ.ﺩﯾﮕﺮﻋﻠﯽﺭﻏﻢ ﺗﻤﺎﯾﻠﻢ،ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢﺭﻭﺯﻫﺎﺭﺍﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭﺩﺭﻣﻬﻤﺎﻧﯽﻫﺎﯼﺩﻭﺳﺘﺎﻥ،ﯾﺎ ﻣﯿﺰﺑﺎﻧﯽﺧﻮﺩﻡ،ﺳﺮﮐﻨﻢ.ﺣﺎﻻﺩﯾﮕﺮﺍﺯ ﺁﻥﺳﻔﺮﻩﻫﺎﯼﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓﺧﺒﺮﯼﻧﺒﻮﺩ. ﺍﻣﺎ…ﺧﺐ،ﻣﻦﺣﺘﯽﺑﻪﺧﻮﺩﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻤﯽﺩﺍﺩﻡﮐﻪﻧﺎﻡﺍﯾﻨﻬﺎﺭﺍﮐﻤﺒﻮﺩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ.ﭼﺮﺍﮐﻪﻫﺮﻭﻗﺖﺍﯾﻦﺗﻔﮑﺮﺍﺕ ﺑﻪﺫﻫﻨﻢ ﻫﺠﻮﻡﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ،ﺻﺪﺍﯼ ﺳﺎﺯ “ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ”ﮔﻮﺷﻢﺭﺍﭘﺮﻣﯽﮐﺮﺩﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯿﻬﺎﯼﺑﯽﻏﻞﻭﻏﺶﺍﻭ،ﺗﻤﺎﻡ ﻗﻠﺒﻢﺭﺍﻣﺎﻝﺧﻮﺩﻣﯽﮐﺮﺩ.ﻧﺰﺩﯾﮏﺑﻪ ﯾﮏﺳﺎﻝ،ﺑﺎﺍﯾﻦﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼﻗﺸﻨﮓ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻣﺎﻥﮔﺬﺷﺖ.(((((بقیه داستان را در ادامه مطلب بخونید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 7 دی 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان آموزنده,داستان یاداز آنروزی که بودی,داستانک,

ﯾﮏﺭﻭﺯ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻘﺪﻣﻪﻭ ﺑﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻪﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻫﺶﺭﻓﺘﻢ.ﻫﻤﯿﻦﮐﻪﻣﺮﺍ ﺩﯾﺪ،ﺧﺸﮑﺶﺯﺩﻭﻃﻮﺭﯼﺑﻬﺘﺶﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﮐﻪﺣﺘﯽﭘﺎﺳﺦﺳﻼﻣﻢﺭﺍﻧﺪﺍﺩ.ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﺶﻫﻨﻮﺯﺭﻧﺠﺶﺑﻮﺩ.ﻣﻦﻫﻢ ﻣﻌﻄﻞﻧﮑﺮﺩﻡﻭﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺍﺯﻓﺮﻁ ﺧﺠﺎﻟﺖﺭﻭﯼ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍﻧﺪﺍﺷﺘﻢ،ﺳﺮﻡﺭﺍﭘﺎﯾﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢﻭ ﮔﻔﺘﻢ:ﮐﻪﺑﺮﺍﯼﺍﻭﻟﯿﻦﺑﺎﺭﺍﺳﺖﮐﻪ ﺍﺯﮐﺴﯽﻋﺬﺭﺧﻮﺍﻫﯽﻣﯽﮐﻨﻢ!ﺍﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎًﺍﺯﺭﻓﺘﺎﺭﺧﻮﺩﻡﺷﺮﻣﻨﺪﻩﻫﺴﺘﻢ. ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡﻣﻨﻮﺑﺒﺨﺸﯿﻦ.ﺍﻭﺑﺎﺯﻫﻢ ﺳﮑﻮﺗﺶﺭﺍﮐﺶﺩﺍﺩ.ﻭﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﺩﺭ ﺯﯾﺮﺑﺎﺭﻧﮕﺎﻫﺶﻣﺮﺍﺷﮑﻨﺠﻪﻣﯽﺩﺍﺩ. ﻃﻮﺭﯼﮐﻪﺍﮔﺮﭼﻨﺪﺛﺎﻧﯿﻪﺑﯿﺸﺘﺮﺍﯾﻦ ﻭﺿﻊﺍﺩﺍﻣﻪﺩﺍﺷﺖ،ﺣﺘﻤﺎًﺍﺯﺁﻧﺠﺎﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽﺷﺪﻡﻭ…–ﭼﻪﺑﺴﺎﮐﻪﭘﺮﻭﻧﺪﻩﯼ ﺍﯾﻦﻣﺎﺟﺮﺍﻫﻤﺎﻥﺭﻭﺯﺑﺴﺘﻪﻣﯽﺷﺪ– ﺍﻣﺎﺍﯾﻨﻄﻮﺭﻧﺸﺪ.ﺍﻭﺧﻨﺪﻩﯼﺗﻠﺦﻭﺩﺭ ﻋﯿﻦﺣﺎﻝﻣﻌﺼﻮﻣﯽﺑﻪﻟﺐﻧﺸﺎﻧﺪﻭ ﮔﻔﺖ: -ﻧﻪ،ﺍﺣﺘﯿﺎﺟﯽﺑﻪﻋﺬﺭﺧﻮﺍﻫﯽﻧﯿﺴﺖ. ﻫﺮﭼﯽﺑﻮﺩﮔﺬﺷﺖ.ﺣﺎﻻﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﻦ ﺍﻣﺮﺗﻮﻥ ﭼﯿﻪ؟ ﺧﻮﺩﻡﺭﺍﺁﻣﺎﺩﻩﮐﺮﺩﻡﺗﺎﺑﮕﻮﯾﻢ “ﻫﯿﭽﯽ”ﺍﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ، ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: -ﻣﯽﺧﻮﺍﻡﺗﺎﺭﯾﺎﺩﺑﮕﯿﺮﻡ.(((((بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 7 دی 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان آموزنده,داستان یاداز آنروزی که بودی قسمت دوم,

ﺻﺪﺍﯼﺗﺎﺭﺵﺩﻟﻨﺸﯿﻦﺑﻮﺩﻭﺁﻭﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽﺭﺍﺩﺭﮔﻮﺵﻣﯽﻧﻮﺍﺧﺖ.ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻀﺮﺍﺏﺭﺍﻣﯿﺎﻥ ﭘﻨﺠﻪﻫﺎﯼ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺵ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ،ﻟﺤﻈﺎﺗﯽﭼﺸﻤﺎﻧﺶﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺑﺴﺖ ﻭ ﺍﻧﮕﺎﺭﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻏﺮﻕ ﺍﺳﺖ.ﻭﺑﻌﺪﺗﺎﺭﺭﺍﭼﻨﺎﻥﺑﻪﻗﻠﺒﺶﻣﯽ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪﮐﻪﮔﻮﯾﯽﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦﻣﻮﺟﻮﺩﻭ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪﺍﺵﺭﺍﺩﺭﺁﻏﻮﺵﮔﺮﻓﺘﻪ. ﺳﭙﺲﺑﯽﺍﺧﺘﯿﺎﺭﻣﯽﺷﺪﻭﻓﺎﺭﻍﺍﺯ ﻫﻤﻪﯼﺩﻧﯿﺎ،ﻧﺎﻟﻪﯼﺗﺎﺭﺵﺭﺍﺑﻠﻨﺪﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺩﺭﺁﻥﻟﺤﻈﺎﺕﭼﻨﺎﻥﺗﻘﺪﺳﯽ ﺩﺍﺷﺖﮐﻪﻭﺻﻒﻧﺎﭘﺬﯾﺮﺍﺳﺖﻭﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ،ﮐﻪﻫﺮﺑﯿﻨﻨﺪﻩﺍﯼﺭﺍﻣﺤﻮﻫﻨﺮﻭ ﻋﺸﻖﻭ ﻣﻌﺸﻮﻗﺶ ﻣﯽ ﺳﺎﺧﺖ. ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪﺑﻮﺩ ﮐﻪﺑﺎ ﺍﻭ ﺁﺷﻨﺎﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯﻣﻬﻤﺎﻧﯿﻬﺎﯼﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽﻭﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪﺍﻭ –ﮐﻪﺍﺯﺣﺎﻻﺑﻪﺑﻌﺪﺑﺎﻧﺎﻡﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺻﺪﺍﯾﺶﻣﯽﮐﻨﻢ-ﻫﻢﺟﺰﻭﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ.(((((بقیه داستان در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 7 دی 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستان یاداز آنروز که بودی,داستانک,

ﺁﺩﻡﺩﻭﺭﺑﺮﺵﺧﯿﻠﯽﺑﻮﺩﺧﻮﺏﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢﺧﻮﺷﮕﻞﺑﻮﺩﻫﻢﺩﺭﺱ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﺪ ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺵ ﺭﺩﯾﻒ ﺑﻮﺩ. ﯾﻪﻣﺪﺗﯽﺧﻮﺏﺷﯿﻄﻮﻧﯽﮐﺮﺩ.ﮐﻪﺗﻮ ﺍﯾﻦﻣﺪﺕﻣﻦﺍﺯﺵﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢﺗﺎ ﻫﻤﯿﻦﭼﻨﺪﻭﻗﺖﭘﯿﺶ ﮐﻪﯾﻪﺩﻓﻌﻪﺍﯼ ﺩﯾﺪﻣﺶ.ﺭﺩﯾﻒﻧﺒﻮﺩ.ﺍﻧﮕﺎﺭﯼﺩﻟﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﺮﺑﻮﺩ. ﺑﺎﻫﻢﺭﻓﺘﯿﻢ۱ﻗﺪﻣﯽﺑﺰﻧﯿﻢ.ﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: –ﭼﻪ ﺧﺒﺮ؟ ﺑﺎﺣﺎﻟﺖﮔﺮﻓﺘﻪﮔﻔﺖﺍﺯﺩﻓﻌﻪﺁﺧﺮﯼ ﮐﻪﺩﯾﺪﻣﺖﻫﯿﭻﺧﺒﺮﺑﻪﺩﺭﺩﺑﺨﻮﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ. ـ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ؟ ﻣﯿﺮﻡ ﻭ ﻣﯿﺎﻡ ﻓﮏﮐﺮﺩﻡﺩﻭﺱﻧﺪﺍﺭﻩﺍﺯﺵ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﻨﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪﻡ. ﯾﻪﻣﺪﺗﯽﮐﻪﺑﻪﺳﮑﻮﺕ ﮔﺬﺷﺖ؛ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢﻃﺮﻓﺶﺩﯾﺪﻡ ﭼﺸﻤﺎﻣﺶﭘﺮ ﺍﺷﮑﻪﺩﻟﻢ ﺭﯾﺨﺖ ﺭﻭﺷﻮ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﮐﺮﺩﮐﻪ ﺍﺷﮑﺎﺷﻮ ﻧﺒﯿﻨﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻐﻀﺶﺩﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﺪ… ﺳﺮﺷﻮﮔﺬﺍﺵﺭﻭﺷﻮﻧﻢﻭﺑﻠﻨﺪﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻭ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﯿﮕﻔﺖ:ﻓﮑﺮﻣﯽﮐﺮﺩﻡﺑﺎﯾﺪﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺴﯽﮐﻪﺁﺭﺯﻭﺩﺍﺭﯼﺑﮕﺮﺩﯼﺍﻣﺎ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﺎﺩ. ﻭﻗﺘﯽﻫﻢﮔﺸﺘﻢﻫﻤﻪﺟﺎﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﮔﺸﺘﻢﺍﻣﺎﻧﻤﯽﺩﻭﻧﺴﺘﻢﺑﻌﻀﯽ ﺟﺎﻫﺎﺭﻭ ﺍﺻﻼ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ. ﺑﻪﻫﺮﺟﺎﯾﯽﺭﻓﺘﻢﺍﻣﺎﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡﺗﻮﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩﻣﻮ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ. ﺩﻧﺒﺎﻝﺁﺩﻡﺭﻭﯾﺎﻫﺎﻡ ﮔﺸﺘﻢﺣﺘﯽﺗﻮ ﻧﮑﺒﺖﻭﻣﺮﺩﺍﺑﯽ ﮐﻪﻣﻄﻤﺌﻨﺎﺍﻭﻥ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺒﻮﺩ. ﺣﺎﻻﺩﯾﮕﻪﺍﯾﻦﻣﻦﺍﻭﻥﻣﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻭﻥﺁﺩﻡﺭﻭﯾﺎﻫﺎﺭﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽﮐﺮﺩ. ﺣﺘﯽﺍﮔﻪﺁﺭﺯﻭﻫﻢ ﮐﻨﻪ ﺩﯾﮕﻪﻟﯿﺎﻗﺘﻪ ﺍﻭﻧﻮ ﻧﺪﺍﺭﻩ. ﺍﻭﻣﺪﻡﺑﻬﺶﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﻢﺍﻣﺎﺑﺎ ﻫﺮﻗﺪﻡ ﺍﺯﺵﺩﻭﺭﺷﺪﻡﻭ ﺣﺎﻻﺣﺘﯽﺭﻭﯾﺎﺵ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻟﻢ ﺭﻓﺘﻪ. ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ. ﻫﺮﭼﯽ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻭﺍﺳﻪﻫﻤﯿﻦﺳﮑﻮﺕﮐﺮﺩﻡﻭ ﺷﺎﻫﺪ ﺗﮏ ﺗﮏﺍﺷﮑﻬﺎﺵﺷﺪﻡ. ﻭ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺵ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻡ!

تاریخ: پنج شنبه 7 دی 1391برچسب:داستان,داستان به دنبال آرزوها,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺍﯾﻦﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽﮐﻪﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻢ،ﯾﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻭﺍﻗﻌﯽﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.ﺩﺭﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮﺍﯾﻦﺩﺍﺳﺘﺎﻥﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪﺍﺯﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽﺍﺳﺖ.ﺍﯾﻦﺩﺍﺳﺘﺎﻥﺭﺍﺑﺎﺯﺑﺎﻥ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﻦﻋﻠﯽﻫﺴﺘﻢ،۲۴ﺳﺎﻟﻪ،ﺳﺎﮐﻦ ﺗﻬﺮﺍﻥ.ﺍﺯﺁﻥﭘﺴﺮﻫﺎﯾﯽﮐﻪﺑﻪﺩﻟﯿﻞ ﻏﺮﻭﺭﺯﯾﺎﺩﺍﺻﻼﻓﮑﺮﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻥﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﻧﻤﯿﺰﺩ. ﺩﺭﺳﺎﻝ۱۳۷۵،ﻭﻗﺘﯽﺩﺭﺩﻭﺭﻩﯼ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽﺑﻮﺩﻡﺑﺎﭘﺴﺮﯼﺁﺷﻨﺎﺷﺪﻡ. ﺍﺳﻢ ﺁﻥ ﭘﺴﺮ ﺁﺭﺵ ﺑﻮﺩ.ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽﻣﺎﺑﯿﺸﺘﺮﻭﻋﻤﯿﻖﺗﺮﻣﯽﺷﺪ ﺗﺎﺟﺎﯾﯽﮐﻪﻫﻤﻪﻣﺎﺭﺍﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ۲ ﺑﺮﺍﺩﺭﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ.ﻫﻤﯿﺸﻪﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﯾﻢﻭﻫﺮﮐﺎﺭﯼﺭﺍﺑﺎﻫﻢﺍﻧﺠﺎﻡﻣﯽ ﺩﺍﺩﯾﻢ.ﺍﯾﻦﺩﻭﺳﺘﯽﻣﺎﺗﺎﺯﻣﺎﻧﯽﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖﮐﻪﺁﻥﺍﺗﻔﺎﻕﻟﻌﻨﺘﯽﺑﻪﻭﻗﻮﻉ ﭘﯿﻮﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۸۴، ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﺑﯿﺮﻭﻥﺁﻣﺪﻡﺑﺮﺍﯼﮐﻤﯽ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖﺩﺭﭘﺎﺭﮐﯽﮐﻪﺩﺭﺁﻥﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ،ﺭﻓﺘﻢ.((((بقیه داستان درادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,دل شکسته,

ﻣﺮﺩﻧﺼﻔﻪﺷﺐﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﻣﺴﺖ ﺑﻮﺩﻩﻣﯿﺎﺩ ﺧﻮﻧﻪ ﻭﺩﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﮐﻮﺯﻩﯼﺳﻔﺎﻟﯽﮔﺮﻭﻥﻗﯿﻤﺘﯽﮐﻪ ﺯﻧﺶﺧﯿﻠﯽﺩﻭﺳﺘﺶﺩﺍﺷﺘﻪ،ﻣﯿﻮﻓﺘﻪ ﺯﻣﯿﻦﻭﻣﯿﺸﮑﻨﻪﻣﺮﺩﻫﻢﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﯽ ﺑﺮﻩ… ﺯﻥﺍﻭﻥﺭﻭﻣﯽ ﮐﺸﻪﮐﻨﺎﺭﻭﻫﻤﻪ ﭼﯿﻮ ﺗﻤﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ… ﺻﺒﺢﮐﻪﻣﺮﺩﺍﺯﺧﻮﺍﺏﺑﯿﺪﺍﺭﻣﯿﺸﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺩﺍﺷﺖﮐﻪﺯﻧﺶﺟﺮﻭﺑﺤﺚﻭ ﺷﺮﻭﻉﮐﻨﻪﻭﺍﯾﻦﮐﺎﺭﻭﺗﺎﺷﺐﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﺪﻩ… ﻣﺮﺩﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺩﻋﺎﻣﯽﮐﺮﺩﮐﻪﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕﻧﯿﻮﻓﺘﻪﻣﯿﺮﻩﺍﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪﺗﺎﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺭﻩ… ﮐﻪﻣﺘﻮﺟﻪﯾﻪﻧﺎﻣﻪﺭﻭﯼﺩﺭﯾﺨﭽﺎﻝ ﻣﯽ ﺷﻪ ﮐﻪ ﺯﻧﺶ ﺑﺮﺍﺵ ﻧﻮﺷﺘﻪ… ﺯﻥ:ﻋﺸﻖﻣﻦﺻﺒﺤﺎﻧﻪﯼﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﺖ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﺁﻣﺎﺩﺳﺖ… ﻣﻦﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺮﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﻨﻢ… ﺯﻭﺩ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ ﭘﯿﺸﺖﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﯾﺎﺩ… ﻣﺮﺩ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺮﻩﭘﯿﺸﻪﭘﺴﺮﺵﻭﺍﺯﺵﻣﯽﭘﺮﺳﻪ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﭘﺴﺮﺵﻣﯽﮔﻪ:ﺩﯾﺸﺐﻭﻗﺘﯽﻣﺎﻣﺎﻥ ﺗﻮﺭﻭﺑﺮﺩﺗﻮﺗﺨﺖﺧﻮﺍﺏﮐﻪﺑﺨﻮﺍﺑﯽﻭ ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﺑﻪﺍﯾﻨﮑﻪﻟﺒﺎﺱﻭﮐﻔﺸﺖ ﺭﻭﺩﺭﺑﯿﺎﺭﻩﺗﻮﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺧﯿﻠﯽ ﻡﺳﺖ ﺑﻮﺩﯼﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﯽ… ﻫﯽﺧﺎﻧﻮﻭﻭﻡ،ﺗﻨﻬﺎﺍﺍﺍﺍﻡﺑﺰﺍﺭ،ﺑﻬﻢ ﺩﺳﺖ ﻧﺰﻥ… ﻣﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻡ…

تاریخ: چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:داستان مستی و راستی,داستان,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺑﺎﺍﺻﺮﺍﺭﺍﺯﺷﻮﻫﺮﺵﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﻃﻼﻗﺶﺩﻫﺪ.ﺷﻮﻫﺮﺵﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﭼﺮﺍ؟ ﻣﺎﮐﻪﺯﻧﺪﮔﯽﺧﻮﺑﯽﺩﺍﺭﯾﻢ.ﺍﺯﺯﻥ ﺍﺻﺮﺍﺭﻭﺍﺯﺷﻮﻫﺮﺍﻧﮑﺎﺭ.ﺩﺭﻧﻬﺎﯾﺖ ﺷﻮﻫﺮﺑﺎﺳﺮﺳﺨﺘﯽﺯﯾﺎﺩﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ،ﺑﻪ ﺷﺮﻁﻭﺷﺮﻭﻁﻫﺎ.ﺯﻥﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻣﯽﮐﺸﺪﺷﺮﺡﺷﺮﻭﻁﺭﺍ.ﺗﻤﺎﻡ ۱۳۶۴ﺳﮑﻪٔﺑﻬﺎﺭﺁﺯﺍﺩﯼﻣﻬﺮﯾﻪﺁﺕﺭﺍ ﻣﯽﺑﺎﯾﺪﺑﺒﺨﺸﯽ.ﺯﻥﺑﺎﮐﻤﺎﻝﻣﯿﻞ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ.ﺩﺭﺩﻓﺘﺮﺧﺎﻧﻪﻣﺮﺩﺭﻭﺑﻪﺯﻥ ﮐﺮﺩﻩﻭﻣﯿﮕﻮﯾﺪﺣﺎﻝﮐﻪﺟﺪﺍﺷﺪﯾﻢ. ﻟﯿﮑﻦﺗﻨﻬﺎﺑﻪﯾﮏﺳﻮﺍﻟﻢﺟﻮﺍﺏﺑﺪﻩ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:داستان,داستان عاشقانه,داستانک,داستان بی وفایی,داستان کوتاه,

ﻣﻮﺳﯽﻣﻨﺪﻟﺴﻮﻥ،ﺍﻧﺴﺎﻧﯽﺯﺷﺖﻭ ﻋﺠﯿﺐﺍﻟﺨﻠﻘﻪﺑﻮﺩ.ﻗﺪﯼﺑﺴﯿﺎﺭﮐﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﻗﻮﺯﯼ ﺑﺪ ﺷﮑﻞ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﻮﺳﯽﺭﻭﺯﯼﺩﺭﻫﺎﻣﺒﻮﺭﮒﺑﺎﺗﺎﺟﺮﯼ ﺁﺷﻨﺎﺷﺪﮐﻪﺩﺧﺘﺮﯼﺑﺴﯿﺎﺭﺯﯾﺒﺎﻭ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﯽﺑﻪﻧﺎﻡﻓﺮﻣﺘﮋﻩ ﺩﺍﺷﺖ. ﻣﻮﺳﯽﺩﺭﮐﻤﺎﻝﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ،ﻋﺎﺷﻖﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮﺷﺪ،ﻭﻟﯽﻓﺮﻣﺘﮋﻩﺍﺯﻇﺎﻫﺮﻭ ﻫﯿﮑﻞ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻭ ﻣﻨﺰﺟﺮ ﺑﻮﺩ. ﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪﻗﺮﺍﺭﺷﺪﻣﻮﺳﯽﺑﻪﺷﻬﺮ ﺧﻮﺩﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ،ﺁﺧﺮﯾﻦﺷﺠﺎﻋﺘﺶﺭﺍﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﻓﺖﺗﺎﺑﻪﺍﺗﺎﻕﺩﺧﺘﺮﺑﺮﻭﺩﻭﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦﻓﺮﺻﺖﺑﺮﺍﯼﮔﻔﺘﮕﻮﺑﺎﺍﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩﮐﻨﺪ.ﺩﺧﺘﺮﺣﻘﯿﻘﺘﺎﺍﺯﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪﻓﺮﺷﺘﻪﻫﺎﺷﺒﺎﻫﺖﺩﺍﺷﺖ،ﻭﻟﯽﺍﺑﺪﺍ ﺑﻪﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩ ﻭﻗﻠﺐ ﻣﻮﺳﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻪﺩﺭﺩﺁﻣﺪ.ﻣﻮﺳﯽﭘﺲﺍﺯﺁﻥﮐﻪ ﺗﻼﺵﻓﺮﺍﻭﺍﻥﮐﺮﺩﺗﺎﺻﺤﺒﺖﮐﻨﺪ،ﺑﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﯼ ﭘﺮﺳﯿﺪ: -ﺁﯾﺎﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪﮐﻪﻋﻘﺪﺍﺯﺩﻭﺍﺝﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟ ﺩﺧﺘﺮﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪﻫﻨﻮﺯﺑﻪﮐﻒﺍﺗﺎﻕ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮔﻔﺖ: -ﺑﻠﻪ، ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﯾﺪ؟ -ﻣﻦﻣﻌﺘﻘﺪﻡﮐﻪﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺩﺭﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮﻟﺪﻫﺮﭘﺴﺮﯼﻣﻘﺮﺭﻣﯽﮐﻨﺪﮐﻪﺍﻭﺑﺎ ﮐﺪﺍﻡﺩﺧﺘﺮﺍﺯﺩﻭﺍﺝﮐﻨﺪ.ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪﻡ،ﻋﺮﻭﺱﺁﯾﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: »ﻫﻤﺴﺮ ﺗﻮ ﮔﻮﮊﭘﺸﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ« ﺩﺭﺳﺖﻫﻤﺎﻥﺟﺎ ﻭﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊﻣﻦﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻡﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻭﻩﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ!ﮔﻮﮊﭘﺸﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺯﻥﻓﺎﺟﻌﻪﺍﺳﺖ.ﻟﻄﻔﺎًﺁﻥﻗﻮﺯﺭﺍﺑﻪ ﻣﻦﺑﺪﻩﻭﻫﺮﭼﯽﺯﯾﺒﺎﯾﯽﺍﺳﺖﺑﻪﺍﻭ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ! ﻓﺮﻣﺘﮋﻩﺳﺮﺵﺭﺍﺑﻠﻨﺪﮐﺮﺩﻭﺧﯿﺮﻩﺑﻪ ﺍﻭﻧﮕﺮﯾﺴﺖﻭﺍﺯﺗﺼﻮﺭﭼﻨﯿﻦﻭﺍﻗﻌﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻟﺮﺯﯾﺪ. ﺍﻭﺳﺎﻝﻫﺎﯼﺳﺎﻝﻫﻤﺴﺮﻓﺪﺍﮐﺎﺭ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻨﺪﻟﺴﻮﻥ ﺑﻮﺩ

تاریخ: چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:داستان,داستان کوتاه,داستانک,داستان موسی مندلسون,داستان عاشقانه,

ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭﺩﺭﺍﺯﮐﺶ ﯾﮏﺩﺳﺘﻢﺭﺍ ﺣﻠﻘﻪﻣﯽﮐﻨﻢﺩﻭﺭﮔﺮﺩﻧﺶﻭﺯﻝ ﻣﯽ ﺯﻧﻢﺑﻪ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ.ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﺎﺯﮐﯽﺗﻮﯼﺻﻮﺭﺗﻢﻣﯽﭘﺎﺷﺪﻭﺩﯾﻮﺍﺭ ﺳﮑﻮﺗﺶﺭﺍﺁﻭﺍﺭﻣﯽﮐﻨﺪﺭﻭﯾﻢ.ﻣﺤﻮ ﻧﮕﺎﻫﺶﻣﯽﺷﻮﻡ.ﺷﺐﻫﺎﯾﯽﻣﺜﻞ ﺍﻣﺸﺐ،ﮐﻪﺍﺣﺴﺎﺱﻣﯽﮐﻨﻢﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯿﺴﺖﮐﻪﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ،ﺩﺭﺩ ﻭﺩﻟﻢﺭﺍ ﭘﻬﻦﻣﯽﮐﻨﻢﺭﻭﯼﺩﻟﺶﻭﺍﻭﻓﻘﻂ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺳﮑﻮﺕﺁﺯﺍﺭﺩﻫﻨﺪﻩﺍﺵﮔﺎﻫﯽﺁﻧﻘﺪﺭ ﻟﺠﻢﺭﺍﺩﺭﻣﯽﺁﻭﺭﺩﮐﻪﺣﺘﯽﺑﺎﺍﻭﻫﻢ ﻗﻬﺮﻣﯽﮐﻨﻢ.ﺍﻣﺎﻓﻘﻂﺑﺮﺍﯼﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖﻭﺑﺎﺯ ﺩﻟﻢﺗﻨﮓ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﯾﺶ. (((((بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 5 دی 1391برچسب:داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﭘﺲﺍﺯ۱۱ﺳﺎﻝﺯﻭﺟﯽﺻﺎﺣﺐﻓﺮﺯﻧﺪ ﭘﺴﺮﯼ ﺷﺪﻧﺪ.ﺁﻥ ﺩﻭﻋﺎﺷﻖﻫﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﺴﺮﺷﺎﻥﺭﺍﺑﺴﯿﺎﺭﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﻓﺮﺯﻧﺪﺷﺎﻥﺣﺪﻭﺩﺍﺩﻭﺳﺎﻟﻪﺑﻮﺩﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼﻣﺮﺩﺑﻄﺮﯼﺑﺎﺯﯾﮏﺩﺍﺭﻭﺭﺍﺩﺭ ﻭﺳﻂﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪﻣﺸﺎﻫﺪﻩﮐﺮﺩﻭﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼﺭﺳﯿﺪﻥﺑﻪﻣﺤﻞﮐﺎﺭﺩﯾﺮﺵﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﺑﻪﻫﻤﺴﺮﺵﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺏ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﺍﺑﺒﻨﺪﺩﻭﺁﻧﺮﺍﺩﺭﻗﻔﺴﻪﻗﺮﺍﺭﺩﻫﺪ. (((((بقیه داستان را به صورت کامل در ادامه بخونید)))))

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 5 دی 1391برچسب:داستان همدرد,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﺳﻪﻧﺼﻔﻪﺷﺐﺑﻮﺩ.ﺗﻠﻔﻦﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﺩﺵﺭﺍﺧﻔﻪﻣﯽﮐﺮﺩ.ﯾﮏﺑﺎﺭ.ﺩﻭ ﺑﺎﺭ.ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺭﺍ ﻧﯿﻤﻪﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍﺑﺎﮐﺶﻭﻗﻮﺱﺑﻪﺗﻠﻔﻦﺭﺳﺎﻧﺪﻡ. ﺩﻟﻢﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖﺑﯿﺪﺍﺭﺷﻮﻡ.ﺑﻌﺪﺍﺯ ﻣﺪﺕﻫﺎﺩﺍﺷﺘﻢﺧﻮﺍﺑﺶﺭﺍﻣﯽﺩﯾﺪﻡ. ﺧﻮﺩﺵﺑﻮﺩ.ﺑﺎﺯﺭﻓﺘﻪﺑﻮﺩﯾﻢﺩﺍﺭﺁﺑﺎﺩﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦﺑﺎﺯﯼﺍﺵﮔﻞﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ.ﮐﻼﻩ ﮐﺎﭘﺸﻨﻢﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻭﻣﺜﻼﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖﻫﻞ ﻡﺑﺪﻫﺪ.ﺻﺪﺍﯼﺧﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺍﺑﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ.ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥﺑﺎﺭﯾﺪ.ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﮐﻪﮐﻼﻩﮐﺎﭘﺸﻨﻢ ﺭﺍﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩ،ﺩﺍﺩﺯﺩﻡ:ﻧﮑﻦﺍﺣﻤﻖ.ﻭ ﺑﺎﺯﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺶﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﭘﺮﺻﺪﺍﯾﯽ ﺷﺪ. ﭼﺸﻤﺎﻧﻢﺧﯿﺲﺑﻮﺩﻭﻣﯽﺳﻮﺧﺖ. ﺷﺎﯾﺪﺍﺯﺑﺲﺧﻮﺍﺳﺘﻪﺑﻮﺩﻡﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﺗﻠﻔﻦﺭﺍﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ.ﮐﺴﯽﭘﺸﺖﺧﻂ ﮔﻔﺖ: “ _ﭘﺦ” ! ﺍﻧﮕﺎﺭﮐﻪﺍﺷﺘﺒﺎﻩﺷﻨﯿﺪﻩﺑﺎﺷﻢ.ﮔﺮﻩﺍﯼ ﺑﻪﺍﺑﺮﻭﺍﻧﻢﺩﺍﺩﻡﻭﮔﻮﺵﺗﯿﺰﮐﺮﺩﻡ. ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ”ﺑﻠﻪ؟.“ ! ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﻔﺖ: ”_ﭘﺦ.“ ﺑﻌﺪﺻﺪﺍﯼﻧﻔﺲﮐﺸﯿﺪﻧﺶﺁﻣﺪ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ.((((بقیه در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان عاشقانه,داستانک,داستان سین حرف اول اسم توست,

ﭼﻨﺪﺷﺐﺑﻌﺪﮐﻪﻣﺎﺩﺭﻡﻣﻄﺮﺡﮐﺮﺩ ﻣﻬﺮﯾﻪﺭﺍﻫﺰﺍﺭﺳﮑﻪﻃﻼﺩﺭﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ.ﻣﻦﺣﺘﯽﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯽﻧﮑﺮﺩﻡﺁﻥ ﻗﺪﺭﺳﺮﻣﺴﺖﻣﻮﻓﻘﯿﺖﺑﻮﺩﻡﮐﻪﺣﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﺎﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺟﺎﻥ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ.ﺍﻣﺎﻟﺒﺨﻨﺪﺭﻭﯼﻟﺐﻫﺎﯼﻣﻦﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡﺑﺎﺩﯾﺪﻥﺍﺧﻢﻭﭼﻬﺮﻩﺑﻖﮐﺮﺩﻩ ﻓﺮﯾﺪﻩ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﻭﯼﻟﺐﻫﺎﺧﺸﮏ ﺷﺪ. ﻓﺮﯾﺪﻩﮔﻔﺖ:ﺷﻤﺎﺩﻭﻧﻔﺮﺍﺻﻼﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﭼﻪﺗﺎﻥ ﺷﺪﻩ؟‌ ﭘﺪﺭﻡﮐﻪﺑﻪﻧﺪﺭﺕﻋﺼﺒﺎﻧﯽﻣﯽﺷﺪﺑﺎ ﺻﻮﺭﺗﯽﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪﺍﺯﺍﺗﺎﻕﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ. ﺳﺮﻫﻤﯿﻦﺟﺮﯾﺎﻥﺑﺮﺍﯼﺍﻭﻟﯿﻦﺑﺎﺭﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪﺑﯿﻦﭘﺪﺭﻭﻣﺎﺩﺭﻡﺩﻋﻮﺍﺭﺍﻩﺍﻓﺘﺎﺩﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪﺩﺭﺗﻤﺎﻡﺍﯾﻦﺳﺎﻝﻫﺎﺑﻪﻫﻢﺗﻮ ﻧﮕﻔﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﺳﺮﻫﻢﻓﺮﯾﺎﺩﮐﺸﯿﺪﻧﺪﻭ ﭘﺪﺭﻡﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﺶ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ: ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺳﺘﯽ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﭽﻪ ﺭﻭﺑﺪﺑﺨﺖﻣﯽﮐﻨﯽ…ﺧﺎﻧﻢﺍﺳﻌﺪﯼ ﻣﮕﻪﮐﯿﻪﮐﻪﺍﯾﻦﻗﺪﺭﺳﻨﮕﺶﺭﺍﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽﺯﻧﯽ؟ ﻣﺎﺩﺭﻡﺩﺍﺩﺯﺩ:ﮐﯿﻪ؟ﺍﺳﺘﺨﻮﻥﺩﺍﺭﻥﺑﺎ ﺍﯾﻦﻫﻤﻪﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﺣﺎﺿﺮﺷﺪﻩﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪﻣﺎﺑﺪﻩ،ﻣﻨﺖﺳﺮﻣﺎﮔﺬﺍﺷﺘﻪﻣﺎﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﺎﺭﯼﻭﺍﺳﺶﺑﮑﻨﯿﻢ؟ﮐﻪﺁﺑﺮﻭﺷﻮﻥ ﺣﻔﻈﺸﻪ؟ﮐﻪﺳﺮﺷﮑﺴﺘﻪﻧﺸﻦ…ﺗﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭﯾﻢﺑﺮﺍﯼﺣﯿﺜﯿﺖﭘﺴﺮﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺍﻧﮕﺎﺭﻫﻮﺵ ﻭ ﺣﻮﺍﺳﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ.((((بقیه داستان در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان پندآموز,داستان ازدواج,داستانک,داستان کوتاه,

ﺩﺭﺳﺎﻟﻦﺁﯾﯿﻨﻪﮐﺎﺭﯼﻧﺸﺴﺘﯿﻢﻭ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺁﻭﺭﺩ. ﻣﺎﺩﺭﻡﺑﺎﺧﺎﻧﻢﺍﺳﻌﺪﯼﻣﺪﺍﻡﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﺩﻧﺪ،ﺍﺯﺍﺳﺘﻌﻔﺎﯼﻓﻼﻧﯽﺍﺯ ﺍﺿﺎﻓﻪﮐﺎﺭﻭ…ﻭﻣﻦﻣﻌﺬﺏﺗﺮﺍﺯﺁﻥ ﺑﻮﺩﻡﮐﻪﺑﻪﺁﯾﻨﺪﻩﻓﮑﺮﮐﻨﻢ، ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢﻫﻢﭼﻨﯿﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞﺯﺟﺮﺁﻭﺭﯼﺭﺍﭘﺸﺖﺳﺮﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪﯾﺎ…ﺣﺪﻭﺩ۱۰ﺩﻗﯿﻘﻪﺑﻌﺪﻣﺮﺟﺎﻥ ﺑﻪﺳﺎﻟﻦﺁﻣﺪ.ﺧﺎﻧﻢﺍﺳﻌﺪﯼ ﻣﺎﺭﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮﺩ. ﻣﻦﺩﺭﻫﻤﺎﻥﻧﮕﺎﻩﮐﻮﺗﺎﻫﯽﮐﻪﺑﻪﺍﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ،ﺩﻟﻢﻟﺮﺯﯾﺪ.ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽﺍﻓﺘﺎﺩ.ﺗﺎﻗﺒﻞﺍﺯﺍﻭﺩﺧﺘﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪﺍﯾﻦﻃﺮﻑﻭﺁﻥﻃﺮﻑﻣﯽﺩﯾﺪﻡ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪﻫﻤﭽﯿﻦﺗﺎﺛﯿﺮﯼﺭﻭﯼ ﻣﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ.ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﺎﺩﺭﻡﮐﻪﻣﯽﮔﻔﺖﺍﻭﻋﻠﯽﺭﻏﻢﺛﺮﻭﺕ ﺑﻪﭘﻮﻝﺍﻫﻤﯿﺘﯽﻧﻤﯽﺩﻫﺪﺑﺎﻋﺚﺷﺪ ﮐﻪ…ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ…ﻫﺮﭼﻪﮐﻪﺑﻮﺩﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥﭘﺴﺮﺧﺠﺎﻟﺖﺯﺩﻩﻭﻣﻌﺬﺏ ﻟﺤﻈﺎﺕﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻥﻣﺮﺟﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻭ… ﺍﻭﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯼﺗﻐﺬﯾﻪﻭﭘﻨﺞﺳﺎﻝ ﮐﻮﭼﮏﺗﺮﺍﺯﻣﻦﺑﻮﺩ((((بقیه داستان را در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان ازدواج,داستانک,داستان کوتاه,

ﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪﭘﺪﺭﻡﺑﻪﻣﻦﮔﻔﺖ:ﻭﻗﺘﺶ ﺍﺳﺖﺍﺯﺩﻭﺍﺝﮐﻨﻢ،ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﻋﺎﻗﺒﺘﺶﺳﺮﺍﺯﭘﺸﺖﻣﯿﻠﻪﻫﺎﯼﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻥﺑﺎﺷﺪ.ﭼﻮﻥﺁﻥﻟﺤﻈﻪﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖﺍﻓﮑﺎﺭﻡﺭﺍﺑﻪﺯﺑﺎﻥﻣﯽﺁﻭﺭﺩ. ﺍﻓﮑﺎﺭﯼﮐﻪﻣﺪﺕﻫﺎﺫﻫﻨﻢﺭﺍﺑﻪﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ،ﺑﺮﺍﯼﻫﻤﯿﻦﮐﺎﻧﺎﻝ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥﺭﺍﻋﻮﺽﮐﺮﺩﻡ،ﺍﻣﺎﺑﻪﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦﮐﻪﺑﻪﺗﺼﻮﯾﺮﺧﯿﺮﻩﺷﻮﻡ،ﺳﺮﻡﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ.ﻣﺎﺩﺭﻡﮐﻪﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯﺍﺯﺩﻭﺍﺝﻗﺮﯾﺐﺍﻟﻮﻗﻮﻉﻣﻦﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪ، ﺳﯿﻨﯽﭼﺎﯼ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺯﻣﯿﻦ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭﮔﻔﺖ:ﺍﯾﺸﺎﺍﻟﻠﻪﺧﻮﺷﺒﺨﺖﺷﯽ ﻣﺎﺩﺭ! ﭘﺪﺭﻡﻫﻢﺳﺮﺗﮑﺎﻥﺩﺍﺩ:ﺑﻠﻪ،ﺍﮔﺮ ﺁﺳﺘﯿﻦ ﺑﺎﻻﻧﺰﻧﯿﻢﺷﺎﯾﺪﺧﯿﻠﯽﺩﯾﺮﺷﻮﺩﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺸﯿﻢ ﺗﺮﺷﯽ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﯾﻤﺖ! ﻭﻫﻤﻪﺍﺯﺍﯾﻦﺷﻮﺧﯽﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪﺟﺰﻣﻦ ﮐﻪﻣﻄﻤﺌﻦﺑﻮﺩﻡﺗﺎﺑﻨﺎﮔﻮﺵﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩﺍﻡ((((بقیه داستان در ادامه مطلب))))

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستان ازدواج,داستانک,داستان کوتاه,

ﻣﺎﺭﺍﺩﺍﺧﻞﮐﺎﻣﯿﻮﻥﻫﺎﭼﯿﺪﻧﺪﻭﺑﻪ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩﺑﺮﺩﻧﺪ،ﺁﻧﺠﺎﻣﺮﺍﺑﺎﻫﻤﻪﯼﺑﺎﺭ ﺍﺿﺎﻓﻪﺍﯼﮐﻪﺍﺯﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥﻫﺎﯼ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢﺳﻮﺍﺭﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﺮﺩﯾﻢ.ﻭﻗﺘﯽﺩﺭﺗﻬﺮﺍﻥﺑﻪﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢﻫﻮﺍ ﺍﺑﺮﯼ ﺑﻮﺩ.ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﯾﮑﯽﺍﺯﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎﯼﺑﺰﺭﮒﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩ ﻣﻬﺮ ﺁﺑﺎﺩﺑﺮﺩﻧﺪ.ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽﮐﻪﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﭙﻠﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥﺷﺪ.ﺁﻧﻬﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒﺍﻧﺒﺎﺭ ﺭﺍﺑﺴﺘﻨﺪﻭﻣﺎﺭﺍﺍﺯﮐﯿﺴﻪﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭ، ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ.ﮐﻒ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻫﺎﯼﯾﮏﺷﮑﻞﺑﻮﺩﻭﻣﺎﺭﺍﺑﻪﺩﻗﺖ ﺩﺍﺧﻞﺗﺎﺑﻮﺕﻫﺎﻣﯽﭼﯿﺪﻧﺪ.ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺩﻭﺭﺗﺮﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪﻭﮔﺮﯾﻪﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻭﻗﺘﯽﮐﺎﺭﺷﺎﻥﺗﻤﺎﻡﺷﺪ،ﺭﻭﯼﻫﺮ ﺗﺎﺑﻮﺕﭘﺮﭼﻢﺑﺰﺭﮔﯽﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪﻭﺟﻠﻮﯼ ﺁﻥﯾﮏﻋﮑﺲﭼﺴﺒﺎﻧﺪﻧﺪ.[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﻫﯿﭻﯾﮏﺍﺯﮐﭙﻪﻫﺎﯼﺧﺎﮐﯽﺍﺳﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ.ﻓﻘﻂﯾﮏﭘﻼﮎﺳﺒﺰﮐﻪﺭﻭﯾﺶ ﺷﻤﺎﺭﻩﻫﺎﯼﺳﻔﯿﺪﯼﺣﮏﺷﺪﻩﺑﻮﺩ، ﺑﺎﻻﯼﻫﺮﮐﭙﻪﻓﺮﻭﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭﺍﻣﺘﺪﺍﺩﻗﺒﺮﻫﺎﯼﺑﯽﻧﺎﻡ،ﺭﺩﯾﻔﯽﺍﺯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺍﻭﮐﺎﻟﯿﭙﭙﺘﻮﺱﺳﺎﯾﻪﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ.ﺑﺮﺍﺩﺭﻡﺩﺭﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯾﯽﮐﻪﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻫﻤﯿﺸﻪﻣﯽﻧﻮﺷﺖ،ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﭘﺮﺍﺯﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺍﻭﮐﺎﻟﯿﭙﭙﺘﻮﺱﺍﺳﺖﻭ ﻫﯿﭻ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺖ. ﺁﻥﻃﺮﻑﺩﺭﺧﺘﺎﻥﺑﺎﺭﯾﮏﺍﻭﮐﺎﻟﯿﭙﺘﻮﺱ ﯾﮏﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﺩﻭﻃﺒﻘﻪﺳﯿﻤﺎﻧﯽﺑﻮﺩ. ﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪﮔﺎﻫﯽﺍﺯﭘﻨﺠﺮﻩﻫﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﺳﺮﮎﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻧﺪ،ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪﭘﻼﮎﻫﺎﯼﺳﺒﺰﺭﻭﯼﻫﺮ ﮐﭙﻪﯼﺧﺎﮐﯽﺭﺍﺑﺒﯿﻨﻨﺪ[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺁﻥﺻﺒﺢﺳﺮﺩﺳﻮﻡﺩﯼ۱۳۶۰،ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﮑﻪ ﺍﺑﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﯼ ﻃﻠﻮﻉ ﺻﻮﺭﺗﯽﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ.ﻣﺎﭘﺸﺖﺳﺮﻫﻢﺍﺯﺷﯿﺐﺗﭙﻪﺍﯼ ﺑﺎﻻﻣﯽﺭﻓﺘﯿﻢﻭﻣﻦﺑﻪﺑﺎﻻﻧﮕﺎﻩﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡﮐﻪﻧﺎﮔﻬﺎﻥﺭﮔﺒﺎﺭﮔﻠﻮﻟﻪﺍﺯﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪﺍﻡﮔﺬﺷﺖ.ﻣﻦﺑﻪﭘﺸﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ،ﺷﺶ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺍﻍﻭﭘﺮﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯﺳﻪ ﺩﻗﯿﻘﻪ،ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪﻫﻨﻮﺯﺑﻪﺍﺑﺮﻧﺎﺭﻧﺠﯽﻭ ﺻﻮﺭﺗﯽﻧﮕﺎﻩﻣﯽﮐﺮﺩﻡ،ﻣﺮﺩﻡ.ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖﮐﺴﯽ ﺭﺍﮐﻪ ﺍﺯﭘﺸﺖ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻻﯼﺗﭙﻪﺑﻪﻣﻦﺷﻠﯿﮏﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩ، ﻧﺪﯾﺪﻡ.ﺷﺎﯾﺪﺳﺮﺑﺎﺯﯼﺑﯿﺴﺖﺳﺎﻟﻪﺑﻮﺩ، ﭼﻮﻥﺍﮔﺮ ﮐﻤﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﺍﺷﺖ، ﻣﯿﺎﻥ ﺳﻪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻭﺩﻭﺳﺘﻮﺍﻥﮐﻪﺩﺭﺳﺘﻮﻥﻣﺎ ﺑﻮﺩ،ﯾﮏﺳﺮﺑﺎﺯﺻﻔﺮﺭﺍﺍﻧﺘﺨﺎﺏﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ. ﭘﺪﺭﻡﺁﺭﺯﻭﺩﺍﺷﺖ ﻣﺜﻞﺑﺮﺍﺩﺭﭘﺰﺷﮑﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎﺑﺮﻭﻡ.ﺍﻣﺎﺷﺎﯾﺪﻣﻦ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﺵﺭﺍﻧﺪﺍﺷﺘﻢ[[[[[بقیه در ادامه مطلب ]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستانک, داستان کوتاه,داستان ادبی,

پسر : ضعیفه! دلمون برات تنگ شده بود…اومدیم زیارتت کنیم! دختر : تو باز دوباره گفتی ضعیفه؟؟؟ پسر : خوب… «منزل» بگم چطوره !؟ دختر : واااای… از دست تو !!! پ: باشه… باشه… ببخشید «ویکتوریا» خوبه ؟ د: اه… اصلا باهات قهرم. پ: باشه بابا… تو «عزیز منی»، خوب شد؟… آَشتی؟ د: آشتی، راستی… گفتی دلت چی شده بود؟ پ: دلم …!؟ آها یه کم می پیچه…! از دیشب تا حالا . د: … واقعا که…!!! پ: خوب چیه… نمیگم… مریضم اصلا… خوبه!؟ د: لوووووووس… پ: ای بابا… ضعیفه! این نوبه اگه قهر کنی، دیگه نازکش نداری ها ! د: بازم گفتی این کلمه رو…!؟؟؟ پ: خوب تقصیر خودته…! میدونی که من اونایی رو که دوست دارم اذیت می کنم… هی نقطه ضعف میدی دست من! د: من از دست تو چی کار کنم… پ: شکر خدا…! ، دلم هم پیچ میخورد چون تو تب و تاب ملاقات تو بود…؛ لیلی قرن بیست و یکم من!!! د: چه دل قشنگی داری تو… چقدر به سادگی دلت حسودیم می شه. پ: صفای وجودت خانوم . د: می دونی! دلم تنگه… برای پیاده روی هامون… برای سرک کشیدن توی مغازه های کتاب فروشی و ورق زدن کتابها… برای بوی کاغذ نو… برای شونه به شونه ات راه رفتن و دیدن نگاه حسرت بار بقیه…[[[[[بقیه در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان بعدازتو,

دوست عزیزم سلام داستانی که برای این قسمت آماده کردم بر اساس خاطرات یک دختر از کاربران وبلاگ نوشته شده در واقع یک خاطره به شمار میره وبا ایجاد کمی تغییر و تحول این چیزی شد که در ادامه میخوانید شما هم اگر خاطره ای داشتی و فکر میکنی قابل انتشار است کافیه برای من ارسال کنید برای اینکه داستان خودتون رو در قالب نظرات ارسال کنید واگر مایل بودی با نام خودتون توی وبلاگ میذارم برای خواندن این داستان لطفا به ¤ادامه مطلب¤ بروید با تشکر از حضور سبزتون منتظر نظرات پربارتون هستم[ناهید]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 4 دی 1391برچسب:داستان عشق نافرجام,داستان عاشقانه,داستان واقعی,داستان کوتاه,داستانک,

ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮑﻰﺑﺎﻣﻌﻠﻤﺶﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻬﻨﮓﻫﺎ ﺑﺤﺚ ﻣﻰﮐﺮﺩ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖﮐﻪﻧﻬﻨﮓﺑﺘﻮﺍﻧﺪﯾﮏ ﺁﺩﻡﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪﺯﯾﺮﺍﺑﺎﻭﺟﻮﺩﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻋﻈﯿﻢﺍﻟﺠﺜﻪﺍﻯﺍﺳﺖﺍﻣّﺎﺣﻠﻖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﺲﭼﻄﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪﻭﺳﯿﻠﻪﯾﮏﻧﻬﻨﮓ ﺑﻠﻌﯿﺪﻩﺷﺪ؟ﻣﻌﻠﻢﮐﻪﻋﺼﺒﺎﻧﻰﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﺗﮑﺮﺍﺭﮐﺮﺩﮐﻪﻧﻬﻨﮓﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﺪﺁﺩﻡ ﺭﺍﺑﺒﻠﻌﺪ.ﺍﯾﻦﺍﺯﻧﻈﺮﻓﯿﺰﯾﮑﻰ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ. ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﻭﻗﺘﻰﺑﻪﺑﻬﺸﺖ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﯾﻮﻧﺲ ﻣﻰﭘﺮﺳﻢ. ﻣﻌﻠﻢﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮﺣﻀﺮﺕﯾﻮﻧﺲﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﭼﻰ؟ ﺩﺧﺘﺮﮐﻮﭼﮏﮔﻔﺖ:ﺍﻭﻥﻭﻗﺖﺷﻤﺎ ﺍﺯﺵ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان ادبی,معلم وشاگرد زرنگ,شاگردباهوش,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,

ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﮐﻪ ﻣﻲﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺯﻫﺎﻱﺟﻨﻮﺑﻲﮐﺸﻮﺭﺵﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﻫﺪ،ﺑﺎﻣﻘﺎﻭﻣﺖﻫﺎﻱﺳﺮﺩﺍﺭﻱﻣﺤﻠﻲ ﻣﻮﺍﺟﻪﺷﺪﻭﻣﺰﺍﺣﻤﺘﻬﺎﻱﺳﺮﺩﺍﺭﺑﻪ ﺣﺪﻱﺭﺳﻴﺪﮐﻪﺧﺸﻢﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖﻭﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦﺍﻭﺗﻌﺪﺍﺩﺯﻳﺎﺩﻱ ﺳﺮﺑﺎﺯﺭﺍﻣﺎﻣﻮﺭﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻱﺳﺮﺩﺍﺭ ﮐﺮﺩ. ﻋﺎﻗﺒﺖﺳﺮﺩﺍﺭﻭﻫﻤﺴﺮﺵﺑﻪﺍﺳﺎﺭﺕ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺩﺭﺁﻣﺪﻧﺪﻭﺑﺮﺍﻱ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪﻭﻣﺠﺎﺯﺍﺕﺑﺎﭘﺎﻳﺘﺨﺖﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺑﺎﺩﻳﺪﻥﻗﻴﺎﻓﻪﺳﺮﺩﺍﺭ ﺟﻨﮕﺎﻭﺭﺗﺤﺖﺗﺎﺛﻴﺮﻗﺮﺍﺭﮔﺮﻓﺖﻭﺍﺯﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺍﻱﺳﺮﺩﺍﺭ،ﺍﮔﺮﻣﻦﺍﺯﮔﻨﺎﻫﺖ ﺑﮕﺬﺭﻡ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﺕ ﮐﻨﻢ، ﭼﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ؟ ﺳﺮﺩﺍﺭﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﺍﻱﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍ،ﺍﮔﺮ ﺍﺯﻣﻦﺑﮕﺬﺭﻱﺑﻪﻭﻃﻨﻢﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺸﺖﻭﺗﺎﺁﺧﺮﻋﻤﺮﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ. ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﭘﺮﺳﻴﺪ:ﻭﺍﮔﺮﺍﺯﺟﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮﺕﺩﺭﮔﺬﺭﻡ،ﺁﻧﮕﺎﻩﭼﻪﺧﻮﺍﻫﻲ ﮐﺮﺩ؟ ﺳﺮﺩﺍﺭﮔﻔﺖ:ﺁﻧﻮﻗﺖﺟﺎﻧﻢﺭﺍﻓﺪﺍﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ! ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺍﺯﭘﺎﺳﺨﻲ ﮐﻪﺷﻨﻴﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺗﮑﺎﻥﺧﻮﺭﺩﮐﻪﻧﻪﺗﻨﻬﺎﺳﺮﺩﺍﺭﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵﺭﺍﺑﺨﺸﻴﺪﺑﻠﮑﻪﺍﻭﺭﺍﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺳﺮﺯﻣﻴﻦﺟﻨﻮﺑﻲ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ. ﺳﺮﺩﺍﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﺁﻳﺎﺩﻳﺪﻱﺳﺮﺳﺮﺍﻱﮐﺎﺥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﭼﻘﺪﺭﺯﻳﺒﺎﺑﻮﺩ؟ﺩﻗﺖﮐﺮﺩﻱ ﺻﻨﺪﻟﻲﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﺍﺯﻃﻼﻱﻧﺎﺏﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﻫﻤﺴﺮﺳﺮﺩﺍﺭﮔﻔﺖ:ﺭﺍﺳﺘﺶﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﻲ،ﻣﻦﺑﻪﻫﻴﭻﭼﻴﺰﻱﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﺮﺩﻡ.ﺳﺮﺩﺍﺭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﭘﺮﺳﻴﺪ:ﭘﺲ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ؟ ﻫﻤﺴﺮﺵﺩﺭﺣﺎﻟﻲﮐﻪﺑﻪﭼﺸﻤﺎﻥ ﺳﺮﺩﺍﺭﻧﮕﺎﻩﻣﻲﮐﺮﺩﺑﻪﺍﻭﮔﻔﺖ:ﺗﻤﺎﻡ ﺣﻮﺍﺳﻢﺑﻪﺗﻮ ﺑﻮﺩ.ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩﻣﺮﺩﻱ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﮐﺮﺩﻡﮐﻪﮔﻔﺖﺣﺎﺿﺮﺍﺳﺖﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻓﺪﺍ ﮐﻨﺪ!

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستان آموزنده,داستانک,داستان لیاقت عشق,داستان کوتاه,

ﺭﻭﺯﻱﻋﺎﺭﻑ ﭘﻴﺮﻱ ﻳﻜﻲ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺯﺍﻧﻮﻱ ﻏﻢﺑﻐﻞﮔﺮﻓﺘﻪ.ﭘﺲ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺭﻓﺖﻭﺟﻮﻳﺎﻱ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶﺷﺪ.ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻟﺐﺑﻪﺳﺨﻦﮔﺸﻮﺩﻭﺍﺯﺑﻲﻭﻓﺎﻳﻲﻳﺎﺭ ﺻﺤﺒﺖﻛﺮﺩﺍﻳﻨﻜﻪﺩﺧﺘﺮﻣﻮﺭﺩﻋﻼﻗﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻨﻔﻲ ﺩﺍﺩﻩ. ﺷﺎﮔﺮﺩﮔﻔﺖﻛﻪﺳﺎﻝﻫﺎﻱﻣﺘﻤﺎﺩﻱ ﻋﺸﻖﺩﺧﺘﺮﺭﺍﺩﺭﻗﻠﺐﺧﻮﺩﺣﻔﻆ ﻛﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻭﺑﺎﺭﻓﺘﻦﺩﺧﺘﺮﺑﺎﻳﺪﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻘﺶ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﻲ ﻛﻨﺪ. ﭘﻴﺮﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎﻋﺸﻖﺗﻮﭼﻪﺭﺑﻄﻲﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺭﺩ ؟ ﺷﺎﮔﺮﺩﺑﺎ ﺣﻴﺮﺕﮔﻔﺖ:ﻭﻟﻲﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻳﻦﻋﺸﻖﻭﺷﻮﺭﻭﻫﻴﺠﺎﻥﺩﺭﻣﻦ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ. ﭘﻴﺮﺑﺎﻟﺒﺨﻨﺪﮔﻔﺖ:ﭼﻪﻛﺴﻲﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪﺍﺳﺖﺗﻮﺍﻫﻞﺩﻝﻭﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻥ ﻫﺴﺘﻲ ؟ ﻫﺮﻛﺲﺩﻳﮕﺮﻱﻫﻢﺑﻮﺩﺗﻮﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖﺭﺍﺑﻪﺳﻮﻱﺍﻭﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻱ. ﺑﮕﺬﺍﺭﺩﺧﺘﺮﻙﺑﺮﻭﺩ.ﺳﭙﺲﺍﻳﻦﻋﺸﻖ ﺭﺍﺑﻪﺳﻮﻳﻲﺩﻳﮕﺮﺑﻔﺮﺳﺖﻣﻬﻢﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖﻛﻪﺷﻌﻠﻪﻋﺸﻖﺭﺍﺩﺭﺩﻟﺖ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﻲ. ﺩﺧﺘﺮﻙﺍﮔﺮﺭﻓﺘﻪﭘﺲﺑﺎﺭﻓﺘﻨﺶﭘﻴﻐﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩﻛﻪﻟﻴﺎﻗﺖﻋﺸﻖﺗﻮﺭﻭﻧﺪﺍﺭﺩ.ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮﺑﮕﺬﺍﺭﺍﻭﺑﺮﻭﺩﺗﺎﺻﺎﺣﺐﻭﺍﻗﻌﻲ ﺍﻳﻦﺷﻮﺭﻭﻫﻴﺠﺎﻥﻓﺮﺻﺖﺟﻠﻮﻩﮔﺮﻱ ﻭ ﻇﻬﻮﺭ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان عاشقانه,داستانک,داستان شعله عشق,داستان کوتاه,

ﺻﺒﺢﻫﺎﻣﺴﯿﺮ ﺛﺎﺑﺘﯽﺩﺍﺭﻡ ﻭﺍﮔﺮ ﻋﺠﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻢﺁﻧﻘﺪﺭﺩﺭﺍﯾﺴﺘﮕﺎﻩﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢﺗﺎﺗﺎﮐﺴﯽﻣﻮﺭﺩﻋﻼﻗﻪﺍﻡ ﺑﺮﺳﺪ.ﺩﺭﻭﺍﻗﻊﺭﺍﻧﻨﺪﻩﺍﯾﻦﺗﺎﮐﺴﯽﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺭﻡ.ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﭘﯿﺮﻭﺩﺭﺷﺖ ﻫﯿﮑﻠﯽﺑﺎﺩﺳﺖﻫﺎﯼﻗﻮﯼﻭﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺧﺘﻪﻭﭼﺸﻢﻫﺎﯼﻣﺸﮑﯽﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩﻭ ﺑﺎﺁﻧﮑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝﺍﺳﺖﺑﯿﺸﺘﺮﺻﺒﺢﻫﺎﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﯿﻨﺶﻣﯽﺷﻮﻡﻓﻘﻂﺳﻪﭼﻬﺎﺭﺑﺎﺭ ﺻﺪﺍﯼﺑﻢﻭﺧﺶﺩﺍﺭﺵﺭﺍﺷﻨﯿﺪﻩﺍﻡ. ﻣﺎﺷﯿﻨﺶﻧﻪﺿﺒﻂﺩﺍﺭﺩ،ﻧﻪﺭﺍﺩﯾﻮﻭ ﺷﺎﯾﺪﻫﻤﯿﻦﺳﮑﻮﺕ،ﺣﻀﻮﺭﺵﺭﺍﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺎﻫﺮﺭﻭﺯﺍﺯﻣﺴﯿﺮﺛﺎﺑﺘﯽﻣﯽﺭﻭﯾﻢ، ﻓﻘﻂﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪﻫﺎﯼﺁﺧﺮﻫﺮﻣﺎﻩ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﻣﺴﯿﺮﻫﻤﯿﺸﮕﯽﻣﺎﻥﺭﺍﻋﻮﺽ ﻣﯽﮐﻨﺪ.[[[بقیه در ادامه مطلب]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: شنبه 2 دی 1391برچسب:داستان آموزنده,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﺷﺐ ﺳﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ.…ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺯﻝ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻮﻩ ﻣﯿﺨﺮﯾﺪﻥ…ﺷﺎﮔﺮﺩﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﺗﻨﺪ ﺗﻨﺪ ﭘﺎﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﯿﻮﻩ ﺭﻭ ﺗﻮﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﻫﺎ ﻣﯿﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ …ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺑﺎﺧﻮﺩﺵ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﭼﯽ ﻣﯿﺸﺪ ﺍﻭﻧﻢ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﯿﻮﻩ ﺑﺨﺮﻩ ﺑﺒﺮﻩ ﺧﻮﻧﻪ…ﺭﻓﺖ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ…ﭼﺸﻤﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺟﻌﺒﻪ ﭼﻮﺑﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﮐﻪ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﮔﻨﺪﯾﺪﻩ ﺩﺍﺧﻠﺶ ﺑﻮﺩ …ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮﻫﺎﺷﻮ ﺑﺒﺮﻩ ﺧﻮﻧﻪ…ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﻪ ﻭﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﺵ…ﻫﻢ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﻫﻢ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﺵ ﺷﺎﺩ ﻣﯿﺸﺪﻥ…ﺑﺮﻕ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺩﻭﯾﺪ..ﺩﯾﮕﻪ ﺳﺮﺩﺵ ﻧﺒﻮﺩ! ﭘﯿﺮﺯﻥ ﺭﻓﺖ ﺟﻠﻮ ﻧﺸﺴﺖ ﭘﺎﯼ ﺟﻌﺒﻪ ﻣﯿﻮﻩ.…ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺑﺮﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﻌﺒﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﮔﻔﺖ:ﺩﺳﺖﻧﺰﻥ ﻧِﻨﻪ![[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستانک میوه شب یلدا,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺷﺖ.ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ…ﺍﻭﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎﯾﻪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ.ﺍﻭﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﻠﻢ ﻫﺎ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﯼ ﻫﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ ﭘﺨﺖ؛ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﺩﻡ ﺩﺭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﻼﻡ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺒﺮﻩ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ.ﺁﺧﻪ ﺍﻭﻥ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﻣﻦ ﺑﮑﻨﻪ؟ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎﺗﻨﻔﺮ ﺑﻬﺶ ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻓﻮﺭﺍﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻡ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﻼﺳﯽ ﻫﺎ ﻣﻨﻮ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖﻫﻮﻭﻭ..ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﻓﻘﻂ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺟﻮﺭﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﮔﻢ ﻭ ﮔﻮﺭ ﮐﻨﻢ.ﮐﺎﺵ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻫﻦ ﻭﺍ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﻮ..ﮐﺎﺵ ﻣﺎﺩﺭﻡﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﮔﻢ ﻭ ﮔﻮﺭ ﻣﯿﺸﺪ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب بخوانید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستانک غمگین,داستان مادر نابینا,داستانک,داستان کوتاه,داستان عاشقانه,

ﻧﺸﺴﺘﻪﺑﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻧﯿﻢﮐﺖِ ﭘﺎﺭﮎ، ﮐﻼﻍﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻤﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﯾﺪ.ﺳﻨﮓ ﻣﯽﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺑﻬﺸﺎﻥ.ﻣﯽﭘﺮﯾﺪﻧﺪ، ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻨﺪ.ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﻣﯽﮔﺸﺘﻨﺪ، ﺟﻠﻮﻡ ﺭﮊﻩ ﻣﯽﺭﻓﺘﻨﺪ. ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯﻭﻗﺖِ ﻗﺮﺍﺭﮔﺬﺷﺖ.ﻧﯿﺎﻣﺪ. ﻧﮕﺮﺍﻥ، ﮐﻼﻓﻪ، ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪﻡ.ﺷﺎﺧﻪﮔﻠﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻮﺩ ﺳَﺮْ ﺧَﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯽﭘﮋﻣﺮﺩ. ﻃﺎﻗﺘﻢ ﻃﺎﻕ ﺷﺪ.ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯿﻢ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺳﺮِ ﮐﻼﻍﻫﺎ. ﮔﻞ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺯﻣﯿﻦ، ﭘﺎﺳﺎﺭَﺵ ﮐﺮﺩﻡ.ﮔَﻨﺪ ﺯﺩﻡ ﺑﻬﺶ.ﮔﻞﺑﺮﮒﻫﺎﺵ ﮐَﻨﺪﻩ،ﭘﺨﺶ، ﻟﻬﯿﺪﻩ ﺷﺪ.ﺑﻌﺪ، ﯾﻘﻪﯼ ﭘﺎﻟﺘﻮﻡﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺎﻻ، ﺩﺳﺖﻫﺎﻡ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺟﯿﺐﻫﺎﺵ، ﺭﺍﻫﻢ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺭﻓﺘﻢ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستان غمگین,داستانک عاشقانه,داستان کوتاه,داستانک,

ﻭﻗﺘﯽ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺱ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﻮﺍﺳﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺳﺘﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻣﻨﻮ “ﺩﺍﺩﺍﺷﯽ”ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻪ.ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ. ﺁﺧﺮ ﮐﻼﺱ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺟﺰﻭﻩ ﺟﻠﺴﻪﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ.ﻣﻦ ﺟﺰﻭﻣﻮ ﺑﻬﺶ ﺩﺍﺩﻡ.ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ”:ﻣﺘﺸﮑﺮﻡ. ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ ، ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻧﻪ ، ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﻓﻘﻂ“ﺩﺍﺩﺍﺷﯽ” ﺑﺎﺷﻢ.ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﺸﻢ.ﺍﻣﺎ…ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻫﺴﺘﻢ..…ﻋﻠﺘﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ. ﺗﻠﻔﻦ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ.ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻮﺩ.ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﺩﻭﺳﺘﺶ ﻗﻠﺒﺶ ﺭﻭ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻡ ﭘﯿﺸﺶ.[[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: پنج شنبه 30 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه عاشقانه,داستان کوتاه,داستانک,داستانک عاشقانه,

ﺧﺎﻧﻢ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟ -ﻧﻪ -ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﻗﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﺪ؟ (-ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ) -ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ؟ -ﺁﻗﺎ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯾﺪ ﺑﮑﻨﯿﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﯾﺪ -ﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻤﺘﻮﻥ ﺍﺭﺷﺎﺩ -ﺁﻗﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﻢ ﻏﻠﻂ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﻮﺑﻪ؟ -ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ.(-ﻣﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﮑﺮﺩﻡ ﻣﻦ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ ﺯﺷﺘﯽ ﻧﮑﺮﺩﻡ)-ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺯﻧﮓ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﯾﮑﯽ ﺑﯿﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﯿﻤﺘﻮﻥ ﻣﺮﮐﺰ(ﻣﻦ۲۳ﺳﺎﻟﻤﻪ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺼﺪﺗﻮﻥ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺎﺷﻪ)ﺁﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺑﺮﺩﻧﺖ ﺷﻼﻕ ﺧﻮﺭﺩﯼ ﺣﺎﻟﯿﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺎﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:ماجرای واقعی,داستانک,داستان کوتاه,داستان واقعی,

ﭘﺮﯾﺶ؟؟؟-ﻫﺎ؟؟؟ -ﻣﯿﮕﻢ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ، ﺣﺎﻣﺪ، ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ -ﭼﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﻪ؟ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﻣﻌﯿﻦ ﺑﺘﺮﺳﺪ.ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺘﺮﺳﻢ. ﺗﺮﺳﻬﺎﯼ ﺍﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺖ. -ﮔﻔﺖ ﻓﺮﺩﺍ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﭼﺎﭖ ﻣﯿﺸﻪ! ﺣﺎﻣﺪ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﻣﻌﯿﻦ!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ: -ﺗﺮﺱ ﺩﺍﺭﻩ؟ -ﺁﺭﻩ.ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺍﺣﻤﻘﻢ ﻭﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﮐﻪ۲ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ ﺭﻭ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻡ ﻭ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯿﻢ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﺎﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﯾﻢ؟ -ﺍﺗﻔﺎﻕ -ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ! -ﺁﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ ؟ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺳﺮﺩ ﭘﺎﺭﮎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺖ: -ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﺪﻡ، ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﮐﻨﺎﺭ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺮﺍ، ﺑﺪﺟﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻡ. ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﯿﻮﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ. ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻭﻟﯽ ﯾﻬﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺣﺎﻣﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ.ﺑﻬﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﻣﺰﺍﺣﻢﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ؟ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ.ﺍﺻﻠﻦ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺟﺎﺩﻭ ﺷﺪﻡ.ﭘﺮﺳﯿﺪ:ﭘﮑﺮﯼ؟ﮔﻔﺘﻢ:ﺁﺭﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﯿﺎﻡ ﮐﻼﺱ.ﮔﻔﺖ:ﭼﺮﺍ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﯿﻔﺎﯾﺪﻩ ﺍﺱ ﻫﯿﭽﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻐﺰﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﻪ[[[[بقیه داستان در ادامه مطلب]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,آخرسرنوشت من,

ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺍﻟﻒ– ۱۱۱-۱۳-۶۳-۷-۴.ﺳﺮﯾﻌﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﯿﺪ. -ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ! ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻡ.ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺟﺎﯼ ﺍﻭﻟﺶ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺭﻓﺘﻢ. ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﻣﯽﻟﺮﺯﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﺮﻩ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻣﺸﺮﻭﺑﺶ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺟﺎ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻡ. ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻫﯿﮑﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻧﺨﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﮐﺖ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﺮﻣﻪﺍﯼ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩﺍﺵ ﻫﯿﺒﺘﯽ ﻣﺮﺩﻩﻭﺍﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. -ﭼﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩﯼ ۱۱۱ ؟!ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻭ ﺑﺮﺳﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﺍﺻﻠﯽ.ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯼ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻭﻝ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﻪ… ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻣﺜﻞ ﺷﻼﻕ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ؟ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ.ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ، ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺍﺧﺮﺍﺝ.ﻟﺐﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺖﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﺩ.ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺷﻨﯿﺪﻡ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﺶ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺷﺪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ.ﺑﺎ ﻫﺮ ﺯﺣﻤﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان,شرکت(قسمت دوم),داستانک,

ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺣﺲ ﺷﺪﻩ ﻭ ﮔﺰ ﮔﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻫﺴﺖ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﻣﯿﺨﮑﻮﺏ ﺷﺪﻩﺍﻡ.ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻧﮓ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ.ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﯽﮔﺎﻩ ﻣﯽﺩﺭﺧﺸﻨﺪ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﺷﺪﻡ ﻫﻤﻪﺷﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ.ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﯽﺭﻗﺼﻨﺪ ﻭ ﭼﺸﻤﮏ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ.ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻡ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻈﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ.ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺯﺍﺋﯿﮏﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻭ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﯿﺰ ﺷﺪﻩﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﺩﻟﻢ ﺁﺷﻮﺏ ﺍﺳﺖ.ﺍﺯ ﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﯽﺗﺮﺳﻢ.ﻧﮑﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻡ؟ ﻫﻤﻪﺍﺵ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻠﻔﻦ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ!ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﭼﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺯﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﻨﻢ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب بخوانید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستانک,شرکت(قسمت اول),

ﺭﺍﻩ ﮐﻪ ﻣﯽﺍﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯽﻓﻬﻤﻢ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﻡ.ﺭﺩ ﺟﺪﻭﻝ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﺳﻨﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻮﺭ ﻣﻮﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ.ﺧﻮﻥ ﺗﻮﯼ ﺭﮒﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺭﻡ.ﺗﻮﺩﻭﺯﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﻢ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﯽﺁﯾﺪ.ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻮﺱ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﻢ.ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺮﻡ ﺍﺳﺖ. ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﮑﺲ ﺗﻮﯼ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺍﺻﻐﺮ ﻣﯽﺍﻓﺘﺪﮐﻪ ﺯﻧﯽ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺯﮔﯽ ﻻﯼ ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﮔﻠﺒﺮﮒ ﻗﺮﻣﺰ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ، ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﮐﻤﺮ ﻭ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﭘﻬﻨﺶ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻮﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﺧﻮﺏ ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﺗﯿﻦ ﻭ ﺷﻮﺭﺕ ﺯﻥ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻮﺩ.ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪﻡ ﺟﮕﺮﯼ؛ ﭼﻮﻥ ﻗﺮﻣﺰﯼﺍﺵ ﺑﺎ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﮔﻠﺒﺮﮒﻫﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺷﺖ.ﺗﻮﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﭘﺴﺮﺁﯾﻨﻪ ﺭﺍ ﮐﺞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﮐﯿﻔﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﺮﻣﯽﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ.ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: »ﺟﺪﯼ ﺧﺎﻧﻮﻣﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩﺍﯼ؟« ﻋﯿﻨﮑﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﻭ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺭﻭﺷﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ.ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻭﺁﻥﻃﺮﻑ ﭘﺸﺘﯽ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺯﺩﻩ.ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ» :ﺍﻫﻮﻡ«. ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ» :ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻥ ﯾﮑﻢ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ«!ﻭ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﻢ.[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:زنها جگر دوست ندارن(قسمت دوم),داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﻣﺎﻧﺘﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺍﻭﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻗﺎﭖ ﻣﯽﺯﻧﻢ ﻭ ﻣﯽﺩﻭﻡ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ.ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪﯼ ﺟﺎﻟﺒﺎﺳﯽ ﻭ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﺗﺎﻗﺮﻣﺰﯼِ ﺭﮊﻟﺐ ﮔﻮﺩﯼ ﻟﺒﻢ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻗﻠﻮﻩﯼ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢ ﺑﯿﺎﯾﺪ.ﻋﮑﺲ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﯼ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﺧﻢ ﺩﺍﺭﺩ.ﭼﺘﺮﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺷﺎﻝ ﺷﻞ ﻣﯿﮑﻨﻢﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺻﻐﺮ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﻣﯽﺩﻭﻡ ﺗﻮﯼ ﺭﺍﻩ ﭘﻠﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ.ﺍﺻﻐﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻟُﻨﮓ ﭘﺎﺭﻩﺍﺵ ﺩﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﮎ ﯾﺎﻣﺎﻫﺎﯼ ﺳﮕﯽﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺑﺪ.ﮐﻠﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﻤﺎﺱ ﺷﺎﻧﻪﺍﺵ ﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺣﺲﺍﻡ ﮐﺮﺩﻩ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﺶ ﺟﻢ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺤﻠﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﺗُﻨﮏﺍﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب ببینید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان,داستانک,داستان کوتاه,زنهاجگر دوست ندارن قسمت اول,

ﮐﻮﺩﮐﯽﮐﻪﺁﻣﺎﺩﻩﺗﻮﻟﺪﺑﻮﺩﻧﺰﺩﺧﺪﺍ ﺭﻓﺖﻭﺍﺯﺍﻭﭘﺮﺳﯿﺪ:ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪﻓﺮﺩﺍ ﺷﻤﺎﻣﺮﺍﺑﻪﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﯿﺪ،ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪﺍﯾﻦﮐﻮﭼﮑﯽﻭﺑﺪﻭﻥﻫﯿﭻﮐﻤﮑﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢﺑﺮﺍﯼﺯﻧﺪﮔﯽﺑﻪﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﻭﻡ؟ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﭘﺎﺳﺦﺩﺍﺩ:ﺩﺭﻣﯿﺎﻥﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺍﺯﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ،ﻣﻦﯾﮑﯽﺭﺍﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺩﺭﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ،ﺍﻭﺍﺯﺗﻮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎﮐﻮﺩﮎﻫﻨﻮﺯﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥﻧﺪﺍﺷﺖﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪﺑﺮﻭﺩﯾﺎﻧﻪ،ﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺎﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭﺑﻬﺸﺖ،ﻣﻦﻫﯿﭻﮐﺎﺭﯼﺟﺰﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﻭﺁﻭﺍﺯﺧﻮﺍﻧﺪﻥﻧﺪﺍﺭﻡﻭﺍﯾﻦﻫﺎﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩﯼ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻟﺒﺨﻨﺪﺯﺩ:ﻓﺮﺷﺘﻪﺗﻮﺑﺮﺍﯾﺖ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫﺪﺧﻮﺍﻧﺪﻭﻫﺮﺭﻭﺯﺑﻪﺗﻮﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪﺯﺩﺗﻮﻋﺸﻖﺍﻭﺭﺍﺍﺣﺴﺎﺱ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺷﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻮﺩﮎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ:ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ؟...[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان فرشته,داستان کوتاه,

ﻣﺪﺕﺯﯾﺎﺩﯼﺍﺯﺯﻣﺎﻥﺍﺯﺩﻭﺍﺟﺸﺎﻥ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮﺍﺯﻭﻧﺸﯿﺐﻫﺎﯼﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ. ﯾﮏﺭﻭﺯﺯﻥﮐﻪﺍﺯﺳﺎﻋﺖﻫﺎﯼﺯﯾﺎﺩ ﮐﺎﺭ ﺷﻮﻫﺮﻋﺼﺒﺎﻧﯽﺑﻮﺩﻭ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰﺭﺍﺍﺯ ﻫﻢﭘﺎﺷﯿﺪﻩﻣﯽﺩﯾﺪ،ﺯﺑﺎﻥﺑﻪﺷﮑﺎﯾﺖ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺷﺪ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﯾﮏﻫﻔﺘﻪﺳﮑﻮﺕ ﻫﻤﺴﺮﺵ،ﺑﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﻭﻗﻠﻤﯽﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﻑﺍﻭ ﺭﻓﺖﻭ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﮐﺮﺩ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍﮐﻪﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﺷﺎﻥﻣﯽﺷﻮﺩﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪﻭﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩﺁﻥﻫﺎ ﺑﺤﺚﻭ ﺗﺒﺎﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻨﺪ. ﺯﻥﮐﻪﮔﻠﻪﻫﺎﯼﺑﺴﯿﺎﺭﯼﺩﺍﺷﺖﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪﺳﺮﺧﻮﺩﺭﺍﺑﻠﻨﺪﮐﻨﺪ،ﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ. ﻣﺮﺩﭘﺲﺍﺯﻧﮕﺎﻫﯽﻋﻤﯿﻖﻭﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ، ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ. ﯾﮏﺭﺑﻊﺑﻌﺪﺑﺎﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮﮐﺎﻏﺬﻫﺎﺭﺍﺭﺩﻭﺑﺪﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ.ﻣﺮﺩﺑﻪﺯﻥ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻭ ﮐﺎﻏﺬﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺯﺷﮑﺎﯾﺖ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ… ﺍﻣﺎﺯﻥﺑﺎﺩﯾﺪﻥ ﮐﺎﻏﺬﺷﻮﻫﺮ،ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺯﺩﻩﺷﺪﻭﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖﮐﺎﻏﺬﺧﻮﺩﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ. ﺷﻮﻫﺮﺵﺩﺭﻫﺮ ﺩﻭﺻﻔﺤﻪﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ: "ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ"

تاریخ: سه شنبه 28 آذر 1391برچسب:متن عاشقانه,متن ادبی,داستان عاشقانه,داستانک,داستان کوتاه,داستان ادبی,

ﻧﻴﻤﻪﺷﺐﻃﻠﺒﻪﺟﻮﺍﻧﯽﺑﻪﻧﺎﻡﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮﺩﺭﺍﺗﺎﻕﺧﻮﺩﺩﺭﺣﻮﺯﻩﻋﻠﻤﯿﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺑﻮﺩﺑﻪﻧﺎﮔﺎﻩﺩﺧﺘﺮﯼ ﻭﺍﺭﺩﺍﺗﺎﻕﺍﻭﺷﺪﺩﺭﺭﺍﺑﺴﺖﻭﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖﺑﻪﻃﻠﺒﻪﺑﯿﭽﺎﺭﻩﺍﺷﺎﺭﻩﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺵ. ﺩﺧﺘﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﻡﭼﻪﺩﺍﺭﯼ؟؟ﻃﻠﺒﻪ ﺁﻧﭽﻪﺭﺍﮐﻪﺣﺎﺿﺮﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﺁﻭﺭﺩﻭ ﺳﭙﺲﺩﺧﺘﺮﺩﺭﮔﻮﺷﻪﺍﯼﺍﺯﺍﺗﺎﻕ ﻧﺸﺴﺖﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ. ﺍﺯﺁﻥﻃﺮﻑﭼﻮﻥﺍﯾﻦﺩﺧﺘﺮﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻭﺑﺨﺎﻃﺮﺍﺧﺘﻼﻑﺑﺎﺯﻧﺎﻥﺩﯾﮕﺮﺍﺯ ﺣﺮﻣﺴﺮﺍﺧﺎﺭﺝﺷﺪﻩﺑﻮﺩﻟﺬﺍﺷﺎﻩ ﺩﺳﺘﻮﺭﺩﺍﺩﻩﺑﻮﺩﺗﺎﺍﻓﺮﺍﺩﺵﺷﻬﺮﺭﺍ ﺑﮕﺮﺩﻧﺪﻭﻟﯽﻫﺮﭼﻪﮔﺸﺘﻨﺪﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ. ﺻﺒﺢﮐﻪﺩﺧﺘﺮﺍﺯﺍﺗﺎﻕﺧﺎﺭﺝﺷﺪ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﺧﺎﻧﻢﺭﺍﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﺑﻪﻧﺰﺩﺷﺎﻩﺑﺮﺩﻧﺪﺷﺎﻩ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽﭘﺮﺳﯿﺪﭼﺮﺍﺷﺐﺑﻪﻣﺎﺍﻃﻼﻉ ﻧﺪﺍﺩﯼ ﻭ.... ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﮔﻔﺖ:ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩﺗﻬﺪﯾﺪﮐﺮﺩ ﮐﻪﺍﮔﺮﺑﻪﮐﺴﯽﺧﺒﺮﺩﻫﻢﻣﺮﺍﺑﻪ ﺩﺳﺖﺟﻼﺩﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩﺷﺎﻩﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ [[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: دو شنبه 27 آذر 1391برچسب:داستان ادبی,داستانک,داستان کوتاه,داستان آموزنده,